Ryś kanadyjski (Lynx canadensis)

Wymiary/Budowa
Dł. ciała 65-100 cm, ogona 10-15 cm, wys. 50-75 cm, masa 5-10 kg (rzadko do 18 kg). Jest mniejszy od rysia euroazjatyckiego, z krótszym ogonem. Barwa sierści od żółtobrązowej do cielistej, z ciemnym plamkowaniem. Koniec ogona czarny. Łapy b. duże, spodnia strona stóp silnie owłosiona. Kończyny tylne stosunkowo długie. Znakomicie słyszy, a w precyzyjnym ustaleniu źródła dźwięku pomagają antenowato wydłużone zakończenia uszu
Występowanie
Kanada, Nowa Fundlandia, Alaska, rejon Wielkich Jezior i okolice Gór Skalistych w Wyoming i Kolorado, gdzie zamieszkuje rozległe lasy.
Tryb życia
Żyje pojedynczo, jest aktywny nocą, zasiedla rewiry o wielkości 10-50 km kw. i więcej. Porusza się bezgłośnie na dużych, owłosionych łapach, dzięki którym nie zapada się w głęboki śnieg i może szybko dopaść ofiarę. Potrafi dobrze pływać, wspina się też często na drzewa, skąd czasami atakuje ofiary. Do wrogów rysia kanadyjskiego, obok pumy, rosomaka i wilka, należy również człowiek, polujący na to zwierzę dla gęstego i miękkiego futra. W wielu miejscach prześladowania te zagrażają populacjom tego gatunku.
Odżywianie
Specjalizuje się w polowaniu na zające amerykańskie (Lepus americanus), które poruszają się po śniegu równie zręcznie jak on. Gatunek ten rozmnaża się cyklicznie, a w ślad za wahaniami liczebności jego populacji idą podobne wahania w populacji rysia. Nie oznacza to jednak, że w czasie spadku liczebności zajęcy dorosłe rysie masowo wymierają, w tym okresie intensywniej polują na inne zwierzęta, np. gryzonie, ptaki oraz młode, osłabione po zimie owce i karibu
Rozmnażanie i rozwój
Do kopulacji dochodzi zimą. Po krótkim okresie wspólnego przebywania samce opuszczają samice, zrzucając na nie obowiązek wychowania młodych. Ciąża trwa około 2 miesięcy, w norze pod korzeniami drzewa rodzi się od 1 do 4 (zazwyczaj 2) młodych w jednym miocie. Są one gęsto owłosione.