Salamandra olbrzymia japońska (Andrias japonicus)

Wygląd

Salamandra olbrzymia japońska należy do rodziny skrytoskrzelne (Cryptobranchidae). Jest jednym z dwóch współcześnie żyjących gatunków z rodzaju Andrias. Jej ciało jest krępe i masywne. Głowa jest szeroka, grzbietobrzusznie spłaszczona. Ogon jest szeroki, bocznie spłaszczony. Oczy są bardzo małe. Ubarwienie ciała czerwonobrązowe lub brązowożółte, pokryte ciemnymi plamami. Kończyny są krótkie i spłaszczone. Dymorfizm płciowy nie występuje.

Występowanie

Salamandra olbrzymia japońska jest endemitem południowej Japonii. Występuje na wyspach: Kiusiu, Sikoku i na zachodzie Honsiu. Jej liczebność spada.

Środowisko i tryb życia

Środowiskiem życia salamandry olbrzymiej japońskiej są słodkie wody płynące – duże i małe rzeki. Preferuje czyste i dobrze natlenione wody górskie na obszarach zalesionych od 180 do 1350 m n.p.m. Może być spotykana także na obszarach miejskich. Prowadzi nocny tryb życia. Salamandra olbrzymia japońska na liście IUCN jest gatunkiem bliskim zagrożenia (kategoria NT). Wpisana jest do konwencji CITES (załącznik I). Głównym zagrożeniem salamandry jest kłusownictwo (zabijana jest dla mięsa oraz części ciała stosowanych w medycynie ludowej), a także utrata i degradacja siedlisk (spowodowana grodzeniem rzek). Jej naturalnymi wrogami są ryby żerujące na jej jajach.

Rozmnażanie

Salamandra olbrzymia japońska do rozrodu przystępuje pod koniec sierpnia. Samica składa sznury 400-600 jaj, które zostają zapłodnione przez samca. Średnica jaja wynosi około 5 mm. Rozwój trwa około 40-60 dni. Samiec strzeże oraz opiekuje się jajami, aż do momentu wyklucia się z nich larw. Wykluta larwa mierzy 30 mm. Zwierzę długowieczne. Dojrzałość płciową osiąga po 4-5 roku życia, przy długości ciała 30-40 cm. Żyje do 80 lat.

Pokarm

Salamandra olbrzymia japońska żywi się bezkręgowcami (owadami, mięczakami, skorupiakami) oraz kręgowcami (rybami, płazami oraz małymi ssakami).