Sęp płowy (Gyps fulvus)

Wstęp

Sep płowy to duży ptak z rodziny jastrzębiowatych, długością ciała porównywalny do żurawia, lecz ma od niego większą rozpiętość skrzydeł. Do Polski gatunek ten zalatuje, choć rzadko. W locie na szerokich skrzydłach widoczne długie palce (tworzone przez lotki).

Wygląd

Tęczówka oczna sępa płowego jest brązowa. Dziób żółty, masywny, haczykowato zakończony. Mała, naga, głowa. W miarę długa, naga szyja, pokryta jasnymi, krótkimi piórami. Biała kreza. Brzegi pokrywy nadskrzydłowych płowe. Pokrywy podskrzydłowe brązowe. Na nich od jednego do dwóch jaśniejszych pasów. Lotki czarne. Spód ciała brązowy. Krótki, czarny, zaokrąglony ogon. Nogi szarawe. Dymorfizm płciowy u tego ptaka nie występuje. Osobniki młodociane nieco różnią się od dorosłych. Dziób u nich jest szarawy, kreza płowobrązowa. Pokrywy nadskrzydłowe nie mają jasnych brzegów a podskrzydłowe są kremowe. Szatę ostateczną uzyskują w czwartym lub piątym roku.

Występowanie

Sep płowy występuje w Europie południowej, najliczniej w Hiszpanii. Ponadto w północnej Afryce, na Bliskim Wschodzie, w Azji na Wyżynie Irańskiej, Półwyspie Arabskim i na północy Indii. Poza okresem godowym koczuje. Niektóre sępy odlatują na duże odległości od miejsc stałego występowania, głównie do środkowej Afryki. W Polsce obserwowane pojedyncze osobniki.

Biotop

Siedliskiem preferowanym przez sępy płowe są rozległe otwarte równiny: stepy, obszary pustynne i półpustynne, kamieniste góry. W górach spotykany maksymalnie do wysokości 3000 m. n.p.m.

Lęgi

Sep płowy to gatunek monogamiczny. Gneździ się w luźnych koloniach na półce skalnej, czasem zajmuje opuszczone gniazda na drzewie. Gniazdo zbudowane jest z materiałów roślinnych (gałęzi, traw, gałązek). Wyprowadza jeden lęg w roku. Samica składa jedno jasne jajo. Czas wysiadywania (przez oboje rodziców) wynosi niecałe dwa miesiące (średnio 52 dni). Młode pozostaje w gnieździe do czterech miesięcy. Dojrzałość płciową osiąga w czwartym bądź piątym roku życia.

Pokarm

Sep płowy żywi się przede wszystkim padliną (miękkimi tkankami), głównie większych ssaków. Pożywienie lokalizuje w locie.