Sieweczka stepowa (Charadrius veredus)

Wygląd

Sieweczka stepowa należy do rodziny sieweczkowate (Charadriidae). Sylwetka jest smukła. Tęczówka oczna ciemnobrązowa. Dziób jest stosunkowo długi i ciemny. Wierzch ciała szarobrązowy. Spód jest biały. Nogi są długie i jasne. Występuje wyraźny dymorfizm sezonowy. W lecie u samców głowa, gardło są białe, ciemię szarawe, pierś jest rdzawa z czarnym obrzeżeniem od dołu, spód biały. W szacie spoczynkowej szata jest stonowana, szarobrązowa. Samice oraz osobniki młodociane są szarobrązowe, z białawą brwią. Gatunkiem podobnym jest sieweczka długonoga (Charadrius asiaticus)

Występowanie

Sieweczka stepowa gniazduje w centralnej Azji na obszarze niemal całej Mongolii oraz terenach przygranicznych Rosji i Chin z Mongolią. Zimuje w północnej Australii. Na przelotach spotykana jest głównie w strefie przybrzeżnej Azji Południowo-Wschodniej (w Chinach i Wietnamie) oraz w Malezji, Filipinach i Indonezji. Sporadycznie obserwowana bywa w Europie i na Nowej Zelandii.

Biotop

Biotopem lęgowym sieweczki stepowej są środowiska stepowe i półpustynne. Na przelotach i zimowiskach spotykana na różnorodnych obszarach otwartych porośniętych niską roślinnością, na łąkach i obszarach przybrzeżnych. Obserwowana bywa nawet na lotniskach i polach golfowych. Na liście IUCN ma status zagrożenia najmniejszej troski (kategoria LC).

Lęgi

Biologia sieweczki stepowej jest słabo poznana. Przystępuje do rozrodu od kwietnia do lipca. Gnieździ się w płytkim zagłębieniu, w ziemi. Gniazdo jest skąpo wyścielone materiałem roślinnym. Samica składa 3-4 jaja. Inkubacja trwa około 24 dni. Głównie samica opiekuję się pisklętami, samiec w tym czasie strzeże gniazda. Dojrzałość płciową osiąga prawdopodobnie w drugim rok życia.

Pokarm

Sieweczka stepowa żywi się w główne mierze zwierzętami bezkręgowymi (owadami i ich larwami). Pokarm zbiera z ziemi, również sondując dziobem podłoże. Żeruje w luźnych grupach z innymi ptakami.