Ślimakojad czerwonooki (Rostrhamus sociabilis)

Wygląd
Ślimakojad czerwonooki należy do rodziny jastrzębiowate (Accipitridae). Reprezentowany jest przez cztery podgatunki. Skrzydła są szerokie. Ogon jest dosyć długi. Dziób jest smukły, zakrzywiony. Pokrywy ogonowe białe. Stopy wyposażone są w długie, czarne i zakrzywione szpony. Występuje wyraźny dymorfizm płciowy. Ubarwienie samców niebiesko szare, lotki są czarne. Tęczówka oczna jest czerwonawa. Okolice dzioba czerwonawe, woskówka żółta. Nogi są pomarańczowo żółte. Samice są brunatne, ich pierś jest kreskowana. Tęczówka jest pomarańczowa. Nogi są żółte. Osobniki młodociane są podobne do samic. Gatunkiem podobnym jest ślimakojad żółtooki (Helicolestes hamatus).
Występowanie
Ślimakojad czerwonooki występuje w południowej części Ameryki Północnej, w Ameryce Środkowej i północnej Ameryce Południowej. Zasięg występowania tego ptaka rozciąga się od Florydy, Kuby i Meksyku na północy, przez m.in. Wenezuelę, Peru i Brazylię, po Paragwaj, północną Argentynę i Urugwaj. W północnej Argentynie i Urugwaju notowany jest głównie poza sezonem rozrodczym.
Biotop
Ślimakojad czerwonooki związany jest ze zbiornikami wodnymi, jeziorami, bagnami i mokradłami. W okresie rozrodczym wymaga w otoczeniu obecności krzewów i drzew w celu założenia gniazda. Na liście IUCN ma status zagrożenia najmniejszej troski (kategoria LC). Wpisany jest do konwencji CITES (załącznik II).
Lęgi
Ślimakojad czerwonooki przystępuje do rozrodu przez cały rok, ze szczytem od lutego do lipca. Może mieć od 1 do 4 lęgów w roku. Gnieździ się na krzewach lub drzewach, w luźnych koloniach. Gniazdo zbudowane jest z patyków, wyścielone jest liśćmi i trawą. Samica składa od 2 do 4 jaj. Czas wysiadywania wynosi od 26 do 28 dni. Młode zyskują zdolność lotu po 40 dniach. Wysiadywaniem jaj oraz opieką nad potomstwem zajmują się oboje rodzice. Żyje do 17 lat.
Pokarm
Ślimakojad czerwonooki żywi się w głównej mierze ślimakami. Ponadto w jego diecie znaleźć można inne bezkręgowce (skorupiaki) oraz kręgowce (gady i ryby).