Świergotek drzewny (Anthus trivialis)

Chociaż nie jest blisko spokrewniony ze skowronkiem przypomina go z upierzenia i sposobu życia. Jednak jego pieśń nie płynie „gdzieś z wysokiego nieba”, lecz z gałęzi. Tam bowiem samiec rozpoczyna swą godową pieśń, żeby następnie skończyć ją lecąc ukosem w górę i zataczając elegancki łuk, aż do powrotu na swoje miejsce.

Oliwkowy ptak z prążkowanym wierzchem ciała i piersią, żółtym nalotem na bokach, długim ogonem i różowawymi nogami. Dymorfizm płciowy nie występuje.

Świergotek ten jest ptakiem poręb leśnych. Zamieszkuje też obrzeża lasów i zadrzewień śródpolnych oraz luźne i dobrze nasłonecznione bory.

Zasiedla prawie całą Europę i znaczne przestrzenie Azji. Wędrowny. Zimuje w południowej Europie, Azji Mniejszej, na Bliskim Wschodzie, w Indiach oraz w północnej i tropikalnej Afryce. W Polsce jest licznym ptakiem lęgowym całego kraju. Można go u nas spotkać nawet w głębi starych drzewostanów, jak np. Białowieski Park Narodowy.  

Świergotek drzewny buduje gniazdo z suchych traw, na ziemi, pod osłoną roślinności, jego brzegi sięgają równo do krawędzi dołka, w którym się ono znajduje. Samica składa 4-6 jaj bardzo zmiennych pod względem ubarwienia. Wysiaduje od złożenia ostatniego jaja przez 12-13 dni. Młode opuszczają gniazdo po 12-14 dniach, zanim jeszcze zaczną latać. Ptak ten wyprowadza 1 lub 2 lęgi w roku, w okresie od początku mają do końca czerwca.

Pożywienie świergotka stanowią głównie drobne owady, ale pod koniec lata także nasiona roślin zielnych.