Świnka pospolita (Chondrostoma nasus)

Występowanie

Świnka pospolita występuje w zachodniej, centralnej i wschodniej Europie. Najdalej na północy ryba ta jest spotykana na Litwie, na południu w Bułgarii. Nie występuje na półwyspie Iberyjskim, Apenińskim, Bałkańskim, Skandynawskim i Wyspach Brytyjskich

Budowa zewnętrzna

Głowa mała, z nieznacznym grzbietobrzusznym spłaszczeniem. Ubarwienie boków oraz spodu głowy zielonoszare z pomarańczowym nalotem. Otwór gębowy dolny (w kształcie szczeliny). Szczęka z rogową pochewką. Zęby jednoszeregowe, gardłowe o lancetowatym kształcie. Otwory nosowe dobrze widoczne. Ciało wydłużone. Grzbiet stalowo zielony. Boki srebrzyste. Brzuch jasny. Łuski pokrywające ciało mocne osadzone, drobne, o zaokrąglonych kształtach. Linia naboczna biegnie prosto prawie na całej długości ciała (tuż przy głowie nieznacznie wygięta). Brak kila. Płetwy piersiowe szaro-pomarańczowe. Płetwy: grzbietowa oraz ogonowa brunatnozielone (ogonowa z czerwoną podstawą dolnego płata). Płetwa ogonowa głęboko wycięta. Płetwy: brzuszne i odbytowa czerwonawe, z szarawym nalotem. W okresie rozrodu ubarwienie ciała intensywniejsze, na bokach ciała tworzy się ciemna pręga. U samców na głowie, bokach ciała oraz na płetwach pojawiają się rogowe brodawki (wysypka perłowa). U samic występowanie wysypki ogranicza się tylko do głowy.

Biologia

Jest gatunkiem typowo rzecznym (jest reofilna). Zamieszkuje duże i średnie rzeki, głównie w środkowym biegu. Starsze osobniki częściej przebywają w górnych odcinkach. Świnka na okres tarła odbywa migracje w górę rzeki na obszary wód lepiej natlenionych. Pływa w ławicach. Do rozrodu przystępuje od kwietnia do maja. Rozród odbywa się w miejscu o piaszczystym bądź żwirowym podłożu. Samica składa maksymalnie do 94 tys. ziaren ikry. Przy temperaturze (około 12-14 stopni Celsjusza) wylęg odbywa się po 15 dniach Długość larw po wylęgu wynosi od 10 do 12 mm. Dojrzałość płciową osiąga od 3 do 5 roku życia.

Odżywianie

 
Ryba w głównej mierze roślinożerna. Żywi się glonami poroślowymi, okrzemkami, zielenicami, zeskrobując je z powierzchni kamienni lub ryjąc w dnie. W jej diecie znaleźć można także drobne zwierzęta denne.