Sześciopiór czarny (Parotia sefilata)

Biologia
Sześciopiór czarny należy do rodziny cudowronkowatych, zwanych również ptakami rajskimi. Wszystkie gatunki z tej rodziny występują na Nowej Gwinei oraz kilku niewielkich, przyległych wyspach. Większość z nich charakteryzuje się niezmiernie skomplikowanymi rytuałami godowymi i niezwykłym upierzeniem samców (samice są upierzone bardzo skromnie). Sześciopiór czarny nie jest tu wyjątkiem – tokujący samiec wykonuje przed samicą niezwykły taniec, zupełnie zmieniając swój wygląd dzięki stroszeniu przekształconych piór. Sześciopiór czarny wydaje się być gatunkiem wciąż dość pospolitym na swoim obszarze występowania, dlatego – pomimo pewnych zagrożeń związanych z wyrębem lasów i eksploatacją kopalin – uzyskał status gatunku najmniejszej troski (LC) na Czerwonej Liście Gatunków Zagrożonych IUCN.
Wygląd
Sześciopiór czarny jest jednym z większych przedstawicieli swojego rodzaju. Samiec osiąga 33 cm długości ciała, samica jest nieco mniejsza i lżejsza. Płcie skrajnie różnią się od siebie upierzeniem: pióra samca są lśniące, aksamitnoczarne, poza białym odwróconym trójkątem na czole i znajdującą się na piersi „tarczą” z opalizujących, złoto-zielonych piór. Czarne pióra na piersi są wydłużone, tak że tokujący samiec może je rozłożyć w formie „sukienki” – samiec sześciopióra czarnego wygląda wtedy jak wirująca baletnica w spódnicy. Na dodatek za każdym okiem znajdują się trzy wydłużone i zakończone chorągiewkami ozdobne pióra. W przeciwieństwie do samca, samica sześciopióra czarnego jest ubarwiona skromnie i nie posiada żadnych wydłużonych czy ozdobnych piór. Jej upierzenie jest brązowe w ciemniejsze prążki.
Występowanie
Sześciopiór czarny występuje tylko w północno-zachodniej Nowej Gwinei, w części tej wyspy należącej do Indonezji. Występuje w górzystych okolicach półwyspów Vogelkop (góry Tamrau i Arfak) i Wandammen (góry Wondiwoi).
Biotop
Sześciopiór czarny występuje w górskich lasach deszczowych (przede wszystkim pierwotnych, ale i w starszych lasach wtórnych), na wysokości 1100 – 1900 m n.p.m.
Lęgi
Samce sześciopióra czarnego poświęcają okres pomiędzy sierpniem a październikiem każdego roku. Każdy dorosły samiec posiada oczyszczoną z roślinności arenę, na której prezentuje swoje wdzięki. Poszczególne areny znajdują się niedaleko siebie, tak aby samica była w stanie przelatywać pomiędzy nimi i porównywać walory samców. Taniec godowy samca sześciopióra czarnego jest złożony z kilkunastu różnych elementów prezentowanych w ustalonej kolejności. Najpierw samiec siedzi na gałęzi nad swoją areną, trzęsąc skrzydłami i rozkładając ogon. Następnie ląduje na środku areny, rozpościerając pióra na piersi, tworzące „spódnicę baletnicy”. Samiec zaczyna wtedy tańczyć po całej arenie, ruszając rytmicznie głową tak, by błyskać odbijającymi światło złoto-zielonymi piórami na piersi oraz białymi piórami na głowie. Taniec jest co chwilę przerywany, wtedy samiec staje w miejscu, podnosząc i opuszczając całe ciało. Po zakończeniu części tanecznej, samiec podskakuje, a następnie szarżuje po arenie. Na końcu sekwencji znajduje się jeszcze seria ukłonów, podchodów, i potrząsania piórami. Samica ocenia każdy element pokazu samca; kopulacja następuje zazwyczaj po szarży lub po końcowej sekwencji ukłonów i podchodów. Najlepiej tańczące samce monopolizują większość kojarzeń z samicami. Zapłodniona samica sama buduje gniazdo, wysiaduje jaja i opiekuje się pisklętami. Brak szczegółowych informacji o przebiegu lęgów.
Pokarm
Brak szczegółowych informacji o pokarmie sześciopióra czarnego – wiadomo jedynie, że żywi się bezkręgowcami i owocami.