Turkawka (Streptopelia turtur)

Wygląd

Turkawka to niewielki ptak z rodziny gołębiowatych. Wierzch ciała turkawki wraz ze skrzydłami jest rudobrunatny, pokryty czarnymi plamkami. Przednia strona szyi oraz pierś mają barwę jasnoczerwoną. Głowa oraz kark są szare, oczy otacza czerwona obwódka. Po bokach szyi znajduje się tzw. „kołnierzyk” ułożony z czarno – białych, prążkowanych piór. Młode osobniki nie mają wykształconego na szyi „kołnierzyka”. Turkawka posiada długi, smukły ogon z białym zakończeniem. Długość ciała tego niewielkiego gołębia wynosi ok. 27 cm, rozpiętość jego skrzydeł – ok. 50 cm, zaś masa ciała to zaledwie 100 – 250 g.

Występowanie

Turkawka odbywa lęgi na terenie prawie całej Europy, poza jej północnymi obszarami – Skandynawią czy Islandią. Występuje również w środkowej Azji i północnej Afryce. Ponieważ ten gołąb jest ptakiem wędrownym, na przełomie sierpnia i września odlatuje na zimowiska do Afryki Północnej i Środkowej oraz do Południowej Europy. W Polsce turkawka nie występuje zbyt licznie, jest objęta ochroną gatunkową.

Biotop

Turkawka zasiedla łęgowe lasy, ich skraje, a także mniejsze skupiska krzewów. Spotkać ją można również w parkach oraz na terenach, gdzie uprawiane są winorośle. Gniazdo zakłada w ogrodach i sadach i jest ono umieszczone wśród gałęzi drzew oraz krzewów.

Lęgi

Turkawka przystępuje do godów już w marcu, ale samica składa jaja i wysiaduje je wraz z samcem w okresie od maja do lipca. Zwykle jaja są dwa, a czas wysiadywania trwa od 13 do 15 dni. Po tym okresie, oboje rodzice opiekują się młodymi jeszcze przez 18 dni. Pełną zdolność lotu potomstwo uzyskuje w wieku do 30 dni. Zdarza się, że przy sprzyjających warunkach, turkawka odbywa nawet 2 lęgi rocznie.

Pokarm

Turkawka znajduje pożywienie chodząc po ziemi. Spożywa owoce, nasionnasiona różnych chwastów, drzew iglastych, a także ziarna zbóż.