Przerwanie tamy Banqiao
Tama Banqiao oraz tama Shimantan to dwie spośród 62 tam w chińskiej prefekturze Zhumadian prowincji Henan, jakie w 1975 roku uległy uszkodzeniu na skutek ulewnych deszczy, które spowodowały podniesienie się poziomu wody.
Bezpośrednią przyczyną silnych opadów było pojawienie się w regionie super-tajfunu Nina. W rezultacie w prowincji w ciągu doby spadło więcej deszczu niż w ciągu całego roku. Załamanie się tamy Bangiao i wystąpienie powodzi pociągnęło za sobą przerwanie wszystkich 62 zapór, czyniąc kataklizm jeszcze bardziej niszczycielskim.
Pęknięcie tamy wytworzyło ogromną falę o szerokości 10 km i 3-7 metrów wysokości, która zalała tereny nizinne z prędkością 50 km/h. Zalane zostały w ten sposób obszary o łącznej powierzchni 12,000 km². Według Departamentu Hydrologii Prowincji Henan około 26 tys. ludzi zginęło bezpośrednio na skutek fali powodziowej, zaś 145 tys. osób poniosło śmierć w wyniku następujących potem epidemii oraz klęski głodu. W sumie 11 milionów mieszkańców zostało dotkniętych skutkami powodzi.
Super-tajfun Nina mimo krótkiego czasu działania, stosunkowo niewielkiej sile i pomimo faktu, że był tylko pośrednią przyczyną tragedii, jest uważany za drugi najbardziej śmiercionośny tajfun w historii zachodniego Pacyfiku. Pod względem liczby ofiar jest także szóstym co do wielkości cyklonem tropikalnym odnotowanym kiedykolwiek na świecie.
ale jebło!