barwa dźwięku

Barwa dźwięku —

cecha dźwięku muzycznego, która wynika z obecności w nim wielu harmonicznych, tj. składowych drgań o częstości równej wielokrotności częstości podstawowej. Na przykład naprężona struna gitary wydaje dźwięk składający się zarówno z wyższych harmonicznych, jak i składowej podstawowej.

Indeks nazw

Szukaj lub wybierz według alfabetu