Definicja pojęcia:
hipertermia
Hipertermia —
przegrzanie organizmu zwierząt stałocieplnych wywołane nadmiarem ciepła wytworzonego w organizmie (np. podczas choroby, zaburzenia termoregulacji, podczas pracy mięśni) i niemożliwością oddania go otoczeniu. Dla większości ssaków stałocieplnych graniczna wartość temperatury wynosi 43.5°C, gdyż po jej przekroczeniu zwykle następuje śmierć z powodu denaturacji białek. Stanem krańcowym jest udar słoneczny. Znane są jednak termofilne bakterie żyjące w gorących źródłach, np. wód siarkowych o temperaturach bliskich dliskich wrzenia wody pod normalnym ciśnieniem.
Indeks nazw
Szukaj lub wybierz według alfabetu
Organizacje ekologiczne
Greenpeace
Znaki ekologiczne

BIODAR


Hipertermia ogólnoustrojowa – zwana również hipertermią całego ciała (ang. Whole Body Hyperthermia – WBH) jako metoda wspomagająca leczenie onkologiczne oparta jest na naturalnych reakcjach żywego organizmu na wysoką temperaturę. Mechanizmy te, które naturalnie wykształciły się do walki z poważnymi schorzeniami, mogą być z powodzeniem wykorzystywane do leczenia oraz niesienia ulgi w terapii chorób przewlekłych i złośliwych. Hipertermia ogólnoustrojowa całego ciała oznacza temperaturę ciała, która jest wyższa od normalnej. Wysoka temperatura ciała jest często spowodowana chorobami, takimi jak gorączka lub udar cieplny. Jednak kontrolowane wywołanie hipertermii ogólnoustrojowej w warunkach medycznych, jest skutecznie stosowane jako terapia w leczeniu różnych schorzeń, przede wszystkim zmian nowotworowych.
Więcej na Wikipedi:
https://pl.wikipedia.org/wiki/Hipertermia_ogólnoustrojowa