ochrona przed polami elektromagnetycznymi
Ochrona przed polami elektromagnetycznymi —
zapewnienie jak najlepszego stanu środowiska przez zmniejszanie poziomów pól elektromagnetycznych do dopuszczalnych, gdy nie są one dotrzymane. Rozporządzenie MOŚZNiL z 11 sierpnia 1998 roku (Dz.U. 98.107.676 z 20 sierpnia 1998 r.) określa dopuszczalne poziomy promieniowania, jakie mogą wystąpić w środowisku (p.z. 2). Podane są wartości graniczne natężeń pól elektrycznych (składowe elektryczne i magnetyczne) w odniesieniu do pól elektromagnetycznych o częstotliwości 50 Hz i od 0.1 do 300 MHz oraz wartości średnie gęstości strumienia energii pól elektromagnetycznych o częstotliwości powyżej 300 MHz do 300 000 MHz. Na obszarach, otaczających źródła pól elektromagnetyczych, na których przekroczone są wartości średniej gęstości mocy mikrofalowej 0.1 W/m2 elektromagnetycznego promieniowania w zakresie częstotliwości 300-300 000 MHz, zabronione jest przebywanie ludności, z wyjątkiem osób zatrudnionych przy eksploatacji źródeł tych pól 
SAR. Składowa elektryczna promieniowania elektromagnetycznego o częstotliwości 50 Hz nie może przekraczać wartości 1 kV/m na obszarach zabudowy mieszkaniowej oraz na obszarach, na których zlokalizowane są szpitale, żłobki, przedszkola, internaty.
