Światowy Dzień Kota. Jak wygląda historia kotów domowych?
Prężą się, mruczą i ocierają. Mówi się, że są niezależne – chodzą własnymi ścieżkami. Mimo tego kot, obok psa, jest najpopularniejszym zwierzęciem domowym. Dlatego 17 lutego mruczki obchodzą swoje święto – Światowy Dzień Kota. Jaka jest historia kota i skąd do nas przywędrował?
Przodkiem kota domowego jest prawdopodobnie kot nubijski, afrykański i arabski przedstawiciel Felis bylica. Bardzo trudno ustalić kiedy kot stał się zwierzęciem udomowionym. Niektóre źródła podają, że stało się to 3000 lat p.n.e., a inne, że 5000 lat p.n.e. Z tego okresu pochodzą także pierwsze malowidła przedstawiające kota. Na początku zwięrzę traktowane było jako siła robocza, wykorzystywana głównie do tępienia gryzoni pustoszących pola uprawne i spichlerze. Z czasem kot zaczął towarzyszyć człowiekowi, nie tylko na polu, ale także w domu.
Kult kota w Egipcie
Szczególną rolę kot odegrał w starożytnym Egipcie. Stał się bóstwem powiązanym z postaciami dwóch bogiń – Bastet i Mafdet. Pierwsza z nich była przedstawiana jako kobieta z głową kota, a druga jako ocelot. Bastet miała chronić przed ukąszeniem węża, zaś Mafdet był boginią radości i płodności. Za czasów panowania kotów były one trzymane w zwykłych domostwach, a także w świątyniach. Czczono je do tego stopnia, że ich życie było bardziej wartościowe niż życie człowieka, a za zabicie kota groziła nawet kara śmierci. Jeżeli w rodzinie umarł kot, to w domu panowała żałoba. Jak to wyglądało? Po śmierci kota domownicy golili sobie głowy i brwi. Natomiast same zwierzęta były mumifikowane i chowane w specjalnie wykonanych trumnach, do których wkładano także biżuterię.
Fakt wielbienia kotów przez Egipcjan był wykorzystywany przez ich wrogów. Podczas wojny z Egiptem Persowie mieli do tarcz przyczepione koty – skutek był taki, iż Egipcjanie rezygnowali w walki, obawiając się, iż rozgniewają swoich bogów. Kult kota trwał ok. 2 tysiące lat. W 390 r. n.e. dekret cesarski zakazał kultu bogini Baset, a tym samym i kotów.
Wędrówka kota
Egipcjanie bardzo cenili sobie kocie towarzystwo, dlatego zabraniali nimi handlować. Jednak dzięki kupcom i zapewne dzięki przemytowi koty trafiły do Palestyny (ok. 1500 r. p.n.e), a później na Kretę i do południowych Włoch. Początkowo były traktowane nieufnie. Z czasem zostały docenione za swoje umiejętności łowieckie. Zwierzęta były hodowane prawdopodobnie z tego samego powodu, co w przypadku innych starożytnych cywilizacji – jako naturalna broń w walce ze szkodnikami w okresie gwałtownego rozwoju rolnictwa. W Rzymie, podobnie jak w starożytnym Egipcie, zostały objęte ochroną prawną. Za zranienie lub zabicie kota trzeba było zapłacić, oddając barana lub owcę, co w tamtych czasach było bardzo dotkliwą karą.
Kot z czasem przywędrował do innych zakątków świata. Zarówno w Chinach, jak i w Japonii zwierzę stało się obiektem kultu. Chińczycy czcili świętego Mao, który chronił kraj przed plagą myszy i szczurów. Z kolei kot Miao – Kui budził strach, bo podobno potrafił zaczarować człowieka. Podobnie było w Japonii – zła wróżka Nekomata wprowadzała nieład, a dobra wróżka Neko otaczała domostwa szczęściem. Pod koniec IX wieku n.e. koty były znane już w całej Europie i Azji.
Przeklinane i uwielbiane
Mówi się, że koty zawsze spadają na cztery łapy, może właśnie dzięki temu przetrwały. Z czasem ludzie zaczęli cenić sobie umiejętności i wyjątkowe cechy charakteru kotów Stały się zwierzętami do towarzystwa, pisano o nich fraszki i wiersze. Ceniono je nie tylko za zdolności łowieckie i dobry smak – koty były faworytami wielu artystów, naukowców, mężów stanu czy polityków. Kociażami byli między innymi Isaak Newton, Nostradamus, poeta Edgar Allan Poe, Mozart, George Washington, Mark Twain, Charles Dickens czy Maria Skłodowska Curie. Doceniając kocie towarzystwo Hemingway, który swego czasu miał aż 30 mruczków, powiedział: „Kotom bez trudu udaje się to, co nie jest dane człowiekowi: iść przez życie nie czyniąc hałasu”.
Zawsze spadają na cztery łapy
Koty zawsze pozostawały zwierzętami kontrowersyjnymi i wywoływały skrajne emocje – kochano je lub nienawidzono. W czasach starożytnego Egiptu ubóstwiano je i czczono, zaś w Średniowieczu uznano za zwierzę przeklęte. Obecnie koty, są najpopularniejszymi zwierzętami trzymanymi w domach– goszczą w około 30 proc polskich gospodarstw. Są też najstarszymi, obok psów, przyjaciółmi człowieka.
Kot przywędrował do Europy z Egiptu .
Tutaj przykład egipskich mruczków .
https://youtu.be/5CJRaUY2epQ
Ja go poznaje ten dzieciorób szczelił u nas na wsi ze 150 dzieci
“Wraz z nastaniem średniowiecza nadeszły ciężkie czasy dla kotów”. przepraszam bardzo ale w 1484 r to był juz schyłek , a średniowiecze zaczęło sie w V w ne. Wystarczy poczytać wikipedię a nie powtarzać bezmyślnie wszystko co się znajdzie w internecie.
Wystarczy poczytać trochę o historii kotów, by dowiedzieć się, że w trakcie trwania średniowiecza kotom żyło się bardzo ciężko, a papieski dekret z XV wieku był tylko przysłowiowym gwoździem do trumny:P