Odkryto jadowitego chrząszcza

Podobnie jak wiele innych odkryć, tego także dokonano przypadkiem. Amy Berkov – entomolog z City College of New York badał owady w Peru. Gdy wyjmował chrząszcza złapanego w pułapkę świetlną, ten skierował w stronę jego palców długie czułki.  Wkrótce palce naukowca spuchły tak, jakby łapał on pszczołę a nieszkodliwego jak się wydawało chrząszcza.

Naukowcy postanowili przyjrzeć się bliżej chrząszczowi o łacińskiej nazwie Onychocerus albitarsis. Okazało się, że na końcu czułków owada znajdują się bulwiaste rozszerzenia zwieńczone niewielkim, ostrym żądłem. Co ciekawe, rozwiązanie to najbardziej przypomina mechanizm wstrzykiwania jadu wykształcony przez skorpiony, które jednak są ewolucyjnie dość odległe od chrząszczy. To pierwszy gatunek jadowitego chrząszcza jaki znamy i zarazem bardzo ciekawy przykład ewolucji konwergentnej (czyli takiej gdy niespokrewnione gatunki wykształcają podobne narządy).

Do tej pory umiejętność wytwarzania jadu u owadów była znana głównie z rzędu błonkówek i wśród niektórych pluskwiaków. Owady wstrzykiwały jad przeważnie za pomocą żądła umieszczonego w odwłoku, które wysuwało się w trakcie ataku, lub też z pomocą aparatu gębowego. Wydawałoby się, że chrząszczom łatwiej będzie wykształcić podobną broń, stało się jednak inaczej.Generalnie owadów jadowitych jest niewiele, znacznie więcej z nich jest trujących, nie mają jednak możliwości aktywnego wprowadzania jadu.