beton komórkowy

Beton komórkowy —

lekki beton o jednolitej strukturze gąbczastej (pory o średnicy 0.5-1.5 mm) i ciężarze nie przekraczającym 900 kG·m^-3. Otrzymuje się go przez spulchnianie świeżej zaprawy cementowej pęcherzykami gazu, powstającego zwykle w obecności dodanego do masy proszku aluminiowego i hartowanie jej w autoklawach, tj. w aparatach, w których zachodzą procesy chemiczne i fizykochemiczne pod zwiększoną temperaturą i ciśnieniem. Wynaleziono go w Szwecji i od 1934 roku produkowany jest pod nazwą ytong.

Indeks nazw

Szukaj lub wybierz według alfabetu