Definicja pojęcia:
polimetakrylan metylu
Polimetakrylan metylu, PMM —
tworzywo organiczne, o wzorze chemicznym [- CH2– C(CH2CO2CH3) -], otrzymywane przez polimeryzację blokową lub emulsyjną metakrylanu metylu. Charakteryzuje się dużą przepuszczalnością światła (92%), małą odpornością na udarność i na zarysowanie powierzchni. Jego temperatura mięknięcia wynosi 100-125°C. Jest odporny na działanie światła, ozonu, kwasów organicznych i stężonych alkoholi, nie rozpuszcza się w wodzie, w estrach. Stosowany na świetliki, ekrany akustyczne, do wyrobu soczewek oraz w protetyce dentystycznej.
Indeks nazw
Szukaj lub wybierz według alfabetu
Subscribe
0 komentarzy