Zmiany przepisów w sprawie elektrośmieci
Od 1 stycznia 2009 roku obowiązują nowe przepisy, określające zasady pozbywania się zużytego sprzętu RTV i AGD. Mają one dopomóc w przywołaniu do porządku osoby wyrzucające elektrośmieci do lasu i na podwórka, oraz wyeliminować niektóre praktyki nieuczciwych przedsiębiorców i właścicieli punktów zbierania elektryczności.
Obowiązujące przepisy wynikają z nowelizacji ustawy z 2005 roku o zużytym sprzęcie elektrycznym i elektronicznym. Zmiany mają doprowadzić do zwiększenia ilości zbieranych elektrośmieci do 4 kg na mieszkańca. Jest to wymóg unijny.
Kolejnym celem nowelizacji ustawy jest rozbudzenie w społeczeństwie świadomości ekologicznej. Obecnie klienci będą mogli zobaczyć, jaką cześć ceny, np. telewizora czy lodówki, stanowi późniejszy recykling, tzw. KGO-koszt gospodarowania odpadem, m.in. transport, odzysk i przetworzenie. Dotychczasowe przepisy, do których nie stosowała się większość sklepów, pozwalały na wykazanie kosztów zawartego w cenie sprzętu recyklingu.
W zamierzeniu ustawodawcy, zastosowane rozwiązanie ma charakter edukacyjny – konsumenci, którzy widzą, za co i ile płacą, będą bardziej zmotywowani do prawidłowego pozbywania się elektrośmieci. Przy ukrytych kosztach recyklingu istniało również duże prawdopodobieństwo, że na każdym poziomie dystrybucji pośrednicy handlowi naliczali marżę nie tylko na produkt, ale też na część przeznaczoną na późniejszy recykling. Z tego powodu ostateczna cena mogła być wyższa. Uwidocznienie kosztów recyklingu ma wiec zdyscyplinować nieuczciwych przedsiębiorców. Za niestosowanie się do przepisów mogą zapłacić kare od 5 tys. do 2 mln złotych.
Punkty serwisowe, które zajmują się naprawą zepsutych urządzeń mają obowiązek przyjąć bezpłatnie starą lodówkę, gdy okaże się, że koszt serwisu jest wyższy niż cena zakupu nowego urządzenia lub gdy naprawa jest niemożliwa.
Serwisant może odmówić przyjęcia elektrośmieci, gdy klient przyniesie sprzęt z zamiarem pozbycia się go. Oraz gdy stare urządzenie stanowi zagrożenie dla zdrowia lub życia pracowników serwisu.
W sklepach można oddać stary sprzęt elektryczny w momencie , kiedy kupujemy nowy. Transport musimy zorganizować we własnym zakresie, lub zamówić w sklepie – sprzedawca może pobrać opłatę za transport i odebrać zużyty sprzęt, przywożąc nowy do domu klienta.
Zgodnie z obowiązującym prawem elektrośmiecie w nieograniczonej ilości można oddać do gminnego punktu zbierania. Transport załatwiamy we własnym zakresie.
Od 1 stycznia b.r. elektrośmieci mogą być również przyjmowane przez firmy skupujące złom. Muszą się one jednak zarejestrować w Głównym Inspektoracie Ochrony Środowiska, aby legalnie pobierać i przekazywać elektrośmieci do odpowiednich zakładów przetwarzania.
Powiększenie listy punktów zbierania ma na celu ograniczenie szarej strefy nierejestrowanego przepływu elektryczności i zapewnić ich prawidłowy recykling.
Sprzęt oddawany do punktu zbierania powinien być kompletny. Niewłaściwie zdemontowane urządzenia mogą bowiem zagrażać zdrowiu i zanieczyszczać środowisko, ponieważ zawarte w nich toksyczne substancje łatwo wydostają się na zewnątrz.
Według nowych przepisów za demontaż poza wyspecjalizowanym zakładem przetwarzania grozi od 2 do 100 tys. złotych dla firm i osób fizycznych.
Wyrzucenie zużytej suszarki czy innego sprzętu elektronicznego na śmietnik, teoretycznie może być ukarane grzywną w wysokości 500 zł, ale w praktyce nie ma procedur sprawdzalności takich przypadków.
