Definicja pojęcia:

napięcie wysokie

Napięcie wysokie - wartość napięcia przekraczająca umowny próg dziesiątek kilowoltów (kV). Do przesyłania energii elektrycznej na duże odległości stosuje się linie energetyczne. Napowietrzne linie energetyczne wysokich napięć oddziaływają na środowisko na skutek generowania wokół przewodów pola elektrycznego, magnetycznego i ulotu (zjawisko jonizacji występujące po przekroczeniu określonego napięcia). W zależności od napięcia znamionowego linii energetycznej wyróżnia się następujące rodzaje wpływów na środowisko: bezpośredni i pośredni wpływ pola elektrycznego o częstotliwości 50 Hz od linii 110-750 kV, wpływ pola magnetycznego od linii 110-750 KV, zakłócenia radioelektryczne i telewizyjne przez linie o napięciach 220-750 kV (spowodowane ulotem na przewodach oraz wyładowaniem na izolatorach i osprzęcie linii), szumy akustyczne wytwarzane przez linie o napięciach 400 i 750 kV. Bezpośredni wpływ dotyczy oddziaływania pola elektrycznego i magnetycznego na organizmy żywe, zwłaszcza ludzi przebywających w pobliżu linii. Pośredni wpływ pola elektrycznego o częstotliwości 50 Hz wiąże się z przepływem prądu elektrycznego od naładowanego w polu elektrycznym ciała ludzkiego do uziemionych konstrukcji lub elementów metalowych, a także od naładowanych, izolowanych elementów metalowych do ciała człowieka stojącego na ziemi. W Polsce obowiązuje przepis, w którym określono dopuszczalne wartości składowej elektrycznej i magnetycznej pól elektromagnetycznych o częstotliwości 50 Hz (Rozp. Ministra OŚZNiL z 11 sierpnia 1998 r. w sprawie szczegółowych zasad ochrony przed promieniowaniem szkodliwym dla ludzi i środowiska, dopuszczalnych poziomów promieniowania, jakie mogą występować w środowisku, oraz wymagań obowiązujących przy wykonywaniu pomiarów kontrolnych promieniowania, Dz.U. Nr 107, poz. 676 - p.z. 2). Na obszarach otaczających źródła tych pól elektromagnetyczych, na których przekroczone są dopuszczalne wartości, jest zabronione przebywanie ludności, z wyjątkiem osób zatrudnionych przy eksploatacji źródeł tych pól. Składowa elektryczna promieniowania elektromagnetycznego o częstotliwości 50 Hz nie może przekraczać wartości 1 kV/m na obszarach zabudowy mieszkaniowej oraz na obszarach, na których zlokalizowane są szpitale, żłobki, przedszkola, internaty. Trasy elektroenergetycznych linii napowietrznych o napięciu znamionowym powyżej 110 kV powinny być tak zlokalizowane, aby natężenie pola elektrycznego nie przekraczało 1 kV/m na wysokości 1.8 m nad powierzchnią gruntu na obszarach zabudowy mieszkaniowej, szpitali, internatów itp. oraz w odległości 1.8 m nad płaszczyznami poziomymi przeznaczonymi do przebywania na nich ludzi powyżej 8 h na dobę i 10 kV/m na wysokości 1.8 m nad powierzchnią gruntu oraz innymi płaszczyznami poziomymi przeznaczonymi do przebywania na nich ludzi przez czas krótszy niż 8 h na dobę. Linie elektroenergetyczne najwyższych napięć, nawet przy dużych obciążeniach, wytwarzają pole elektryczne dużo słabsze niż sprzęt gospodarstwa domowego. Istnieje również rozporządzenie Ministra OŚZNiL z 13 maja 1998 r. (Dz.U. Nr 66, poz. 436), które określa dopuszczalne w środowisku poziomy hałasu, generowanego przez linie wysokiego napięcia.

n-01


Legenda. Pokaż objaśnienia oznaczeń i skrótów
Szukaj
Oceń stronę
Ocena: 3.9
Wybór wg alfabetu:
a b c ć d e f g h i j k l ł m n o q p r s ś t u v w x y z ż ź