Definicja pojęcia:

wodór

Wodór, H - najlżejszy i najprostszy pierwiastek chemiczny o liczbie atomowej 1, masie atomowej około 1 i gęstości
rho = 0.0899 g·cm-3. Topi się w temperaturze Tt = -259.14°C, a wrze w temperaturze Tw = -252.87°C. Jest gazem palnym, bezbarwnym i bezwonnym. Został odkryty w 1776 r. przez Henry'ego Cavendisha. Istnieją trzy izotopy wodoru: lekki (11H) oraz ciężki (21H - deuter, D i 31H - tryt, T). W przyrodzie występuje wodór lekki (99.985%) oraz deuter. Promieniotwórczy tryt powstaje sztucznie. Zawartość wodoru w skorupie ziemskiej wynosi około 1%. Stanowi 50% masy Słońca i innych gwiazd. Z tlenem tworzy mieszaninę piorunującą, spalającą się na wodę. Wchodzi w skład wszystkich związków organicznych.


Legenda. Pokaż objaśnienia oznaczeń i skrótów
Szukaj
Oceń stronę
Ocena: 5.0
Wybór wg alfabetu:
a b c ć d e f g h i j k l ł m n o q p r s ś t u v w x y z ż ź