Sierpówka jest mniejsza i smuklejsza od gołębia miejskiego, ubarwiona piaskowo szaro, z czarnym „sierpem” na karku. Sterówki od spodu do połowy czarne, od połowy białe, oczy ciemnoczerwone. Samica i samiec niczym się nie różnią. Młode ptaki nie mają czarnej półobroży.

1. Biotop
2. Występowanie
3. Lęgi
4. Pokarm
5. Systematyka
6. Galeria zdjęć

Biotop

Jest to gatunek typowo synantropijny, zamieszkuje osiedla ludzkie, głównie miasta, gdzie wśród luźnej zabudowy rosną grupy drzew, oraz wsie w otoczeniu wysokich drzew i sadów, a nawet niewielkie kolonie. Sporadycznie gnieździ się na obrzeżach lasów.

Występowanie

Areał lęgowy obejmuje znaczne obszary Europy, południową Azję, niektóre części Afryki. Jest gatunkiem osiadłym, ale ekspansywnym. W okresie nielęgowym zbiera się w stada na miejscach noclegowiskowych lub obfitujących w pokarm. W Polsce jest  licznym ptakiem lęgowym całego kraju.

Lęgi

Okres lęgowy sierpówki trwa od marca do października. W tym czasie wyprowadza ona od trzech do nawet sześciu lęgów. Gniazdo w postaci cienkiej, ażurowej platformki zbudowane jest z cienkich patyczków i umieszczone najczęściej na drzewie (pierwszy lęg najchętniej na drzewie iglastym), ale zdarza się również, że na parapecie okiennym lub w karmniku. Jaj jest zwykle dwa, dużo rzadziej jedno lub trzy, są one białe. Wysiadywanie trwa 14-16 dni, a młode opuszczają gniazdo po ok. 20 dniach.

Pokarm

Ptak ten żywi się wyłącznie pokarmem roślinnym: nasionami, ziarnami zbóż, zielonymi częściami roślin i resztkami pożywienia ludzkiego. Żeruje na ziemi, ale chętnie odwiedza też karmniki.