Albatros czarnobrewy (Thalassarche melanophris)

Wygląd

Albatros czarnobrewy ma głowę stosunkowo dużą. Tęczówka oczna jest ciemnobrązowa. Pasek oczny czarny i krótki. Dziób dosyć gruby, żółty, z pomarańczową, haczykowatą końcówką. Ciało jest krępe i w większości białe. Skrzydła są wąskie i długie. Wierzch skrzydeł oraz płaszcz są ciemnobrązowe. Spód skrzydeł biały, z ciemnym obrzeżeniem. Rozpiętość jego skrzydeł porównywalna jest do rozpiętości skrzydeł łabędzia niemego. Nogi są szaroniebieskie. Palce spięte błoną pływną. Ogon jest ciemny. Brak dymorfizmu płciowego. Występuje dymorfizm wiekowy. Osobniki młodociane są ciemniejsze (dziób oraz spód skrzydeł) od dorosłych.

Występowanie

Albatros czarnobrewy spotykany jest na niemal całej półkuli południowej, sporadycznie notowany jest na północ od równika. Najczęściej zamieszkuje olbrzymi obszar między zwrotnikiem koziorożca, a kołem podbiegunowym południowym. Miejscami jego stały zasięg sięga dalej na północ – głównie u zachodnich wybrzeży Ameryki Południowej i Afryki.

Biotop

Albatros czarnobrewy dorosłe życie spędza na otwartym oceanie (poza okresem lęgowym). Kolonie rozrodcze zakłada na niewielkich skalistych wyspach porośniętych niewysoką roślinnością, klifach i trawiastych wybrzeżach. Aktywny za dnia jak i w nocy. Głównym zagrożeniem jest rybołówstwo, wiele albatrosów ginie w sieciach haczykowatych.

Lęgi

Albatros czarnobrewy to gatunek monogamiczny. Gnieździ się w koloniach. Do rozrodu przystępuje raz w roku. Rozród odbywa się we wrześniu. Gniazdo zbudowane jest z ziemi, guana oraz materiałów roślinnych i znajduje się na stromych zboczach lub szczytach klifów. Samica składa jedno kremowo białe, ciemno nakrapiane jajo. Czas wysiadywania wynosi 65-71 dni. Wysiadywaniem oraz opieką zajmują się oboje rodzice. Młode uzyskują zdolność lotu po 4-5 miesiącach. Dojrzałość płciową osiąga między 7-9 rokiem życia, lecz zwykle do rozrodu przystępuje w 10 roku życia. Żyje do ponad 50 lat.

Pokarm