Lorysa niebieskobrzucha (Trichoglossus moluccanus)

Występowanie

Lorysa niebieskobrzucha zamieszkuje wschodnie i południowo-wschodnie rejony Australii oraz Tasmanię. Introdukowana populacja występuje także w Perth (Zachodnia Australia) i Auckland (Nowa Zelandia). Występuje na wysokościach od około 700 do nawet 2400 m n.p.m. Zamieszkuje lasy i ich obrzeża, również obszary miejskie z dostępem do drzew. Wybiera tereny bogate w roślinność kwiatową i owocową.

Wygląd

Długość ciała około 26–31 cm, masa 100–157 g. Płeć nie wyróżnia się ubarwieniem. Głowa i brzuch są ciemnoniebieskie, pierś w odcieniach pomarańczowo żółtych, kark żółtozielony, skrzydła, grzbiet i ogon zielone, dziób czerwony. Młode osobniki mają podobne ubarwienie jak dorosłe.

Pokarm

Głównie odżywia się nektarem i pyłkiem kwiatowym, pobieranymi przy pomocy charakterystycznego, szczoteczkowatego języka. Uzupełnieniem są owoce, nasiona i drobne owady.

Rozmnażanie

Lorysa niebieskobrzucha gniazduje w dziuplach – natura korzysta z nich do wysiadywania 2 jaj, które samica inkubuje przez około 24–25 dni. Młode pozostają w gnieździe przez 7–8 tygodni. Brak widocznego dymorfizmu płciowego.

Zachowania społeczne i terytorialne

Ptaki żyją w parach lub niewielkich stadach dziennych liczących 10–50 osobników, natomiast wieczorem tworzą wielkie stada liczące tysiące osobników, często bardzo hałaśliwe. Mogą przelatywać duże odległości w poszukiwaniu pożywienia i terenów gniazdowania. Agresywne wobec innych gatunków papug – notowano wyganianie i zajmowanie ich dziupli. W hodowli potrafią naśladować dźwięki otoczenia

Status populacji

Klasyfikowana przez IUCN jako gatunek najmniejszej troski (LC), populacja stabilna, brak poważnych zagrożeń w naturalnym środowisku.

Lorysa niebieskobrzucha – najczęściej zadawane pytania i odpowiedzi

Czy lorysa niebieskobrzucha migruje?

To gatunek osiadły i nomadyczny – nie przemieszcza się sezonowo na wielkie dystanse w sensie migracji, ale może pokonywać znaczące odległości w celu zdobycia pożywienia lub znalezienia odpowiednich miejsc lęgowych.

Co stanowi główny pokarm lorysy niebiesobrzuchej?

Głównie nektar i pyłek kwiatowy, pobierane przy pomocy specjalnego języka o szczoteczkowatym zakończeniu, uzupełniane owocami, nasionami i owadami, zwłaszcza w okresie intensywnego pobierania białka.

Ile zwykle wynosi lęg i inkubacja?

Samica składa zazwyczaj 2 jaja; inkubacja trwa około 24–25 dni, a młode przebywają w gnieździe przez 7–8 tygodni.

Czy lorysy są agresywne wobec innych ptaków?

Tak – lorysy niebiesobrzuche bywają agresywne wobec innych papug, czasem zajmując ich dziuple i odchowując własne młode kosztem innych gatunków.