Perkoz rdzawoszyi (Podiceps grisegena)
Perkoz rdzawoszyi, jak wszystkie gatunki z tej rodziny, jest doskonałym nurkiem. W okresie godów jego „taniec w parach” na wodzie jest naprawdę bardzo widowiskowy, choć wydawane wtedy dźwięki nie należą do tych miłych dla ucha.
Wygląd
Perkoz ten jest drugim pod względem wielkości (po p. dwuczubym). Ciało długości 43 cm, rozpiętość skrzydeł 70 cm, ciężar 0,5-0,9 kg. Upierzenie godowe charakteryzuje się kasztanowoczerwoną szyją, białymi policzkami i żółtym dziobem. W szacie spoczynkowej szyja jest szarawa. Upierzenie młodych podobne do szaty zimowej.
Biotop
Perkoz rdzawoszyi zamieszkuje płytkie stawy i jeziora, zazwyczaj z gęstym pasem trzcin. Zimą pojawia się wzdłuż wybrzeży morskich.
Występowanie
Występuje we wschodniej i środkowej Europie, wschodniej Azji, a także Ameryce Pn. W Polsce nieliczny lub średnio liczny ptak lęgowy niżu.
Lęgi
Gniazdo buduje w postaci pływającego na skraju trzcin, wilgotnego kopca z gnijących roślin wodnych. Składa 4-5 białawych jaj. Wysiadują oboje rodzice przez 22-23 dni. Młode stają się samodzielne po 8-10 tygodniach. Przeważnie wyprowadza jeden lęg w roku (IV-V), ale jeszcze w lipcu trafiają się lęgi uzupełniające.
Pokarm
Perkoz rdzawoszyi łowi nurkując ryby, owady, mięczaki, skorupiaki, kijanki.
Fot. Marek Szczepanek
