antymon
Antymon, Sb —
pierwiastek chemiczny V grupy głównej układu okresowego o liczbie atomowej 51 i masie atomowej 121.7. Występuje w czterech odmianach alotropowych: metalicznej srebrzystoszarej, żółtej, czarnej oraz w odmianie zwanej antymonem wybuchowym. W przyrodzie występuje głównie jako minerał, błyszcz antymonowy Sb2S3. Antymon otrzymuje się z błyszcza antymonowego przez wyprażenie go z żelazem: Sb2S3 + 3Fe = 3FeS + 2Sb. Antymon metaliczny odznacza się wielką kruchością. Rozpuszcza się tylko w stężonym kwasie solnym i siarkowym. Antymon stosowany jest jako składnik stopów metalicznych w celu zwiększenia ich twardości. Np. w stopie łożyskowym (89% Sn, 7.3% Sb, 3.7% Cu) znajduje się aż 7.3% antymonu. Związki antymonu stosowane są w przemyśle zbrojeniowym (np. trójchlorkiem antymonu czerni się lufy broni), w pirotechnice i do wyrobu środków leczniczych (np. sól potasowo-antymonylowa kwasu winowego).
