Co się stanie, gdy wrzucimy kosze na śmieci do oceanów?
„Jeśli mamy kosze na śmieci na lądzie, dlaczego nie w wodzie?” Biorąc pod uwagę miliony ton plastikowych odpadów wyrzucanych do oceanów każdego roku, jest to pytanie, które naprawdę powinno zostać zadane wcześniej. To pytanie, na które Pete Ceglinski, współzałożyciel Seabin, chciał znaleźć odpowiedź, co doprowadziło do stworzenia innowacyjnych pływających koszy na śmieci, które czyszczą oceany z plastikowych opadów.
Andrew Turton i Pete Ceglinski, którzy opisują siebie jako zapalonych miłośników sportów wodnych i surfingu, rozpoczęli projekt w Australii w 2015 r. i obecnie mają misję oczyszczenia 100 miast do 2050 r.
Po opracowaniu prototypu przez kilka lat, począwszy od 2016 roku, przy pomocy prywatnego finansowania i kampanii crowdsourcingowej na Indiegogo, Andrew Turton i Pete Ceglinski uruchomili pierwszy stały Seabin w Sydney Harbor w 2019 roku, jak poinformowało Australian National Maritime Museum. Od tego czasu firma rozwijała się coraz lepiej.
Seabin to w zasadzie „pojemnik w kształcie wiadra z workiem na śmieci”, powiedział Business Events Australia Ceglinski, który jest dyrektorem zarządzającym firmy. Działa jak filtr. Wyobraź sobie zanurzony cylinder, którego górny otwór znajduje się tuż pod powierzchnią wody. Elektryczna pompa zasysa wodę przez dno cylindra, tworząc wir wokół górnej krawędzi, który wciąga wodę i unoszące się śmieci. Filtr workowy, wykonany z naturalnego materiału, zbiera śmieci i przepuszcza wodę. Jest także w stanie wchłaniać olej i smar, które gromadzą się na powierzchni oceanu.
Ale innowacja na tym się nie skończyła. Seabin wykorzystuje teraz dane, aby informować szereg firm — od Yamahy po Ben & Jerry’s — o skutecznych programach zrównoważonego rozwoju.
„Kiedy zakładałem Seabin, skupiałem się tylko na objawach problemu, czyli zanieczyszczeniu plastikiem i oczyszczaniu. W miarę jak dowiadywałem się więcej o tym globalnym problemie poprzez rozwój osobisty i zawodowy, zrozumiałem, że prawdziwym rozwiązaniem wszystkich problemów spowodowanych przez człowieka jest edukacja” — mówi Pete Ceglinski.
„Ten dynamiczny model biznesowy pozwolił nam nawiązać współpracę z największymi markami na świecie i przekształcić nasze dane środowiskowe w rzeczywisty wpływ na świat” — dodał. „Możemy oferować wiarygodne i przejrzyste dane dotyczące naprawy przyrody, dodając wartości do portfeli zrównoważonego rozwoju naszych klientów, jednocześnie pozostając wiernymi naszej misji wywierania pozytywnego wpływu na ocean”.
Dane będą również ważne dla celów sprawozdawczych firm i pozwolą im pokazać klientom pozytywny wpływ, jaki mają pod względem redukcji zanieczyszczeń — i miejmy nadzieję, uniknąć oskarżeń o greenwashing.
Chociaż edukacja ma być obecnie głównym celem działalności, Seabins nadal przyciągają zainteresowanie z całego świata. Nawet w fazie rozwojowej Ceglinski powiedział Business Events Australia, że w pewnym momencie otrzymywali 1300 wiadomości e-mail dziennie od zainteresowanych klientów.
„Naszym głównym celem jest uzyskanie jak najniższego śladu węglowego, a celem końcowym jest to, aby nie było potrzeby korzystania z Seabinów” — podkreśla Ceglinski. „Pracujemy nad tym, aby doprowadzić naszą firmę do bankructwa”.
Od rozpoczęcia działalności w Sydney w Australii firma Seabin przefiltrowała ponad 14 miliardów litrów wody z portu w Sydney, wychwytując ponad 100 ton mikroplastiku, włókien plastikowych i śmieci morskich. Firma ma 10-letni plan dla swojej działalności w Sydney, który zakłada filtrowanie powierzchni portu w Sydney do czterech razy w roku pod kątem mikroplastiku. W okresie od grudnia 2022 r. do lutego 2023 r. jednostki Seabin w porcie w Sydney przefiltrowały 2,197 miliarda litrów wody, wychwytując 1 127 852 sztuk śmieci, co stanowi prawie 13 000 plastikowych przedmiotów każdego dnia. Udany pilotaż w Sydney – pierwotnie uruchomiony w 2020 r. – stanowił początek ogólnoświatowego celu, jakim było uruchomienie działalności Seabin w 100 miastach na całym świecie do 2050 r. W zeszłym roku firma weszła na rynek północnoamerykański z pilotażem miejskim w Los Angeles, a jednostki były obsługiwane i monitorowane w Marina del Ray, jednym z największych sztucznych, małych portów rzemieślniczych na świecie.
- https://seabin.io/home; 27-08-2024;
