Czy wymarłego wilkowora tasmańskiego można wskrzesić? Naukowcy już nad tym pracują
Najciekawsze odkrycia czasami pojawiają się w nieoczekiwanych miejscach. Naukowcy pracujący nad międzynarodową akcją przywrócenia wilkowora tasmańskiego do życia twierdzą, że znaleźli swoje w wiadrze z tyłu szafki w muzeum w Melbourne, które zawierało zadziwiająco dobrze zachowaną głowę wymarłego torbacza.
(ok. 1904)/ Wikipedia
„To była dosłownie głowa w wiadrze z etanolem z tyłu szafki, która została tam właśnie wrzucona, z usuniętą skórą, i leżała tam przez około 110 lat”, mówi prof. Andrew Pask, kierownik laboratorium badań nad zintegrowaną odbudową genetyczną wilka tasmańskiego (o akronimie Tigrr) na Uniwersytecie w Melbourne.
Pomijając estetykę, okaz miał wiele zalet. Zawierał materiał, który naukowcy uważali za niemożliwy do znalezienia, w tym długie cząsteczki RNA, które są kluczowe dla rekonstrukcji genomu wymarłego zwierzęcia.
Naukowcy są podekscytowani, ponieważ w próbkach brakuje tylko około 45 informacji z około trzech miliardów w sumie – co daje im o wiele bardziej kompletny „plan”, który pomoże stworzyć tygrysa tasmańskiego.
Tygrys, znany również jako wilk workowaty, był wilkopodobnym mięsożernym torbaczem, wielkości dużego psa, który kiedyś wędrował po lasach Australii, Nowej Gwinei i Tasmanii. Ostatni znany ocalały osobnik zmarł w niewoli w 1936 roku, a oficjalnie uznano go za wymarły w latach 80. XX wieku. Teraz amerykańska firma naukowa o nazwie Colossal, która również próbuje przywrócić mamuta włochatego i dodo do życia, połączyła siły z australijskimi naukowcami z University of Melbourne, aby spróbować znaleźć sposób na przywrócenie tygrysa tasmańskiego dożycia.
Zespół naukowców wykorzystuje techniki edycji DNA i genów, aby spróbować stworzyć zwierzę, które będzie jak najbardziej zbliżone do tygrysa tasmańskiego. DNA to długa lista informacji wewnątrz komórek w naszych ciałach, która sprawia, że ludzie, rośliny i zwierzęta są tym, kim są, trochę jak plan – informacje obejmują takie rzeczy, jak kolor oczu lub włosów, czy też wzrost.
„Dość trudno jest uzyskać w pełni kompletny genom niemal każdego organizmu” – mówi Emilio Mármol-Sánchez z Uniwersytetu Kopenhaskiego w Danii, którego zespół jako pierwszy wyekstrahował RNA z zachowanego wilka tasmańskiego. Na przykład ostatnie kilka osobników ludzkiego genomu zostało w pełni zsekwencjonowanych dopiero w ciągu ostatnich kilku lat.
Genom zakonserwowanego wilka workowatego został po raz pierwszy zsekwencjonowany w 2017 roku przy użyciu tkanki z 108-letniej torby wilka workowatego zakonserwowanej w alkoholu. Jednak genom ten zawierał wiele luk. Teraz firma Colossal twierdzi, że w dużej mierze ukończyła genom przy pomocy dodatkowego DNA ze 120-letniego zęba. „Nasz genom nie jest tak kompletny jak najbardziej kompletny genom człowieka, ale udało nam się wykorzystać niektóre z tych samych technologii” — mówi Andrew Pask.
Trudno jest w pełni zsekwencjonować genomy roślin i zwierząt, ponieważ istnieją duże sekcje, w których te same sekwencje powtarzają się wiele razy. Standardowe techniki sekwencjonowania małych segmentów DNA na raz nie sprawdzają się w przypadku tych części — to tak, jakby próbować ponownie złożyć książkę z listy słów w niej zawartych. Nowsze, długie techniki odczytu pozwalają na sekwencjonowanie znacznie większych segmentów DNA — całych stron książki. Jednak stare DNA zwykle rozpada się na wiele małych kawałków, więc te metody często nie pomagają.
„Większość starych próbek zachowuje fragmenty DNA o długości rzędu dziesiątek zasad – setek, jeśli mamy szczęście” – mówi Pask. „Próbka, do której udało nam się uzyskać dostęp, była tak dobrze zachowana, że mogliśmy odzyskać fragmenty DNA o długości tysięcy zasad”.
Biorąc pod uwagę brak innych genomów wilka workowatego, z którymi można by je porównać, nie ma bezpośredniego sposobu, aby stwierdzić, jak kompletny jest – zamiast tego Pask mówi, że Colossal używa innych spokrewnionych gatunków z tej samej rodziny, aby dokonać tego oszacowania. Nawet jeśli genom jest tak kompletny, jak myśli Colossal i naprawdę może wypełnić pozostałe luki, obecnie nie ma wykonalnego sposobu na wygenerowanie żywych komórek zawierających ten genom. Zamiast tego Colossal planuje genetycznie zmodyfikować żywego torbacza o nazwie grubogonik australijski, aby bardziej przypominał wilka workowatego. „To raczej odtworzenie pewnych cech”, mówi Mármol-Sánchez. „To nie byłoby wymarłe zwierzę, ale dość dziwna, zmodyfikowana wersja współczesnego zwierzęcia, która przypomina nasz obraz tych wymarłych zwierząt”.
Colossal twierdzi, że dokonało rekordowych 300 edycji genetycznych w genomach komórek grubogonika pospolitego rosnących w kulturze. Jak dotąd wszystkie są niewielkimi zmianami, ale Pask mówi, że zespół planuje w niedalekiej przyszłości podmienić dziesiątki tysięcy par zasad DNA wilka workowatego. Nie jest jeszcze jasne, ile edycji będzie potrzebnych, aby osiągnąć cel firmy, jakim jest odtworzenie wilka workowatego.
Przyznaje jednak, że wyprodukowanie zwierzęcia „podobnego do wilka workowatego” w ciągu trzech do pięciu lat jest wykonalne, ale ostrzega, że z pewnością nie będzie to prawdziwy wilk workowaty. Naukowcy powiedzieli, że wygląd, a nawet czaszkę lub paski tego zwierzęcia można łatwo odtworzyć, ale nadal mieli trudności z odtworzeniem wszystkich cech, które różnicują zwierzę.
Krytycy pytają, dlaczego tak dużo pieniędzy i wysiłku wkłada się w przywracanie do życia martwych zwierząt, skoro tysiące gatunków żyjących zwierząt stoi w obliczu wyginięcia. Obawiają się również, jak stworzenia te mogą wpłynąć na ekosystem – równowagę w przyrodzie – jeśli zostaną wypuszczone na wolność.
Absolwentka Inżynierii Środowiska na Politechnice Warszawskiej. Specjalizuje się w technicznych i naukowych tekstach o przyrodzie, zmianie klimatu i wpływie człowieka na środowisko. W swoich artykułach łączy rzetelną wiedzę inżynierską z pasją do natury i potrzeby życia w zgodzie z otoczeniem. Uwielbia spędzać czas na łonie przyrody – szczególnie na Warmii, gdzie najchętniej odkrywa dzikie zakątki podczas pieszych wędrówek i wypraw kajakowych
Opublikowany: 18 października, 2024 | Zaktualizowany: 29 lipca, 2025
