Dlaczego psy wyglądają jak ich opiekunowie?
Czy zdarzyło Ci się zauważyć, że niektórzy właściciele psów zadziwiająco przypominają swoich czworonożnych towarzyszy? Może to być przypadek, ale badania sugerują, że może stać za tym psychologia.
Już w klasycznej animacji Disneya z 1961 roku, “101 dalmatyńczyków”, przedstawiono scenę, w której psy i ich opiekunowie wyglądali niemal identycznie. Jak się okazuje, to zjawisko rzeczywiście istnieje w rzeczywistości i ma swoje naukowe uzasadnienie.
Psychologia wyboru psa
Badania dowiodły, że ludzie podświadomie wybierają psy, które przypominają ich samych. W eksperymencie z 2015 roku naukowcy odkryli, że kobiety z długimi włosami częściej wybierały psy z długimi uszami, podczas gdy kobiety o krótszych fryzurach preferowały psy ze sterczącymi uszami. Podobnie badanie z 2004 roku wykazało, że obserwatorzy byli w stanie dopasować właścicieli do ich psów jedynie na podstawie zdjęć. Działało to jednak tylko w przypadku psów rasowych, co sugeruje, że przewidywalność wyglądu ma tutaj kluczowe znaczenie.
Według profesora Michaela Roya z Elizabethtown College, podobieństwo między psem a opiekunem może być fizyczne lub ogólne. Na przykład osoba wyglądająca na towarzyską i aktywną będzie bardziej skłonna do wyboru labradora niż chihuahua.
Efekt czystej ekspozycji
Zjawisko to może być powiązane z efektem czystej ekspozycji. Oznacza to, że ludzie mają tendencję do preferowania rzeczy, które są im znajome. Przykładem może być sytuacja na koncercie, gdy tłum reaguje najbardziej entuzjastycznie na najczęściej grany w radiu utwór. Podobnie, jeśli dana rasa psa jest popularna w otoczeniu danej osoby, istnieje większa szansa, że się na nią zdecyduje.
To zjawisko wykracza poza wybór zwierzęcia. Badania wykazały, że ludzie są w stanie dopasować właścicieli samochodów do ich pojazdów, a nawet wybierają przedmioty, które wizualnie pasują do ich wizerunku.
Podobieństwo w relacjach międzyludzkich
Zjawisko wyboru psa o podobnym wyglądzie ma swoje odzwierciedlenie także w relacjach międzyludzkich. Badania sugerują, że ludzie często dobierają sobie partnerów na podstawie podobieństwa – nie tylko pod względem wyglądu, ale również manier, doświadczeń czy wykształcenia.
Naukowiec Klause Jaffe z Universidad Simón Bolívar w Wenezueli badał zjawisko tzw. kojarzenia asortatywnego, które występuje nie tylko u ludzi, ale także u innych gatunków zwierząt, a nawet w świecie roślin. Podobieństwo odgrywa kluczową rolę w wyborze partnera – zarówno między ludźmi, jak i w relacji człowieka z psem.
Czy to powód do zmartwień?
Eksperci twierdzą, że nie ma niczego dziwnego ani niepokojącego w tym, że podświadomie wybieramy psy, które przypominają nas samych. Wybór podyktowany częściowo tym, że zwierzę wydaje się znajome, może być wręcz korzystny, ponieważ zwiększa poczucie komfortu i więzi z pupilem.
Więc jeśli twój pies ma podobną fryzurę, spojrzenie czy ekspresję twarzy do twojej – możesz to potraktować jako naturalne zjawisko psychologiczne. W końcu, czy jest coś złego w otaczaniu się tym, co wydaje nam się znajome i komfortowe?
Absolwentka Inżynierii Środowiska na Politechnice Warszawskiej. Specjalizuje się w technicznych i naukowych tekstach o przyrodzie, zmianie klimatu i wpływie człowieka na środowisko. W swoich artykułach łączy rzetelną wiedzę inżynierską z pasją do natury i potrzeby życia w zgodzie z otoczeniem. Uwielbia spędzać czas na łonie przyrody – szczególnie na Warmii, gdzie najchętniej odkrywa dzikie zakątki podczas pieszych wędrówek i wypraw kajakowych
Opublikowany: 10 marca, 2025 | Zaktualizowany: 29 lipca, 2025
- Roy, M. M., & Christenfeld, N. J. S. (2004). Do dogs resemble their owners? Psychological Science, 15(10), 743-748.;
- Jaffe, K. (1999). Adaptive assortative mating: A non-genetic mechanism of evolution. Biosystems, 51(2), 137-145.;
