Definicja pojęcia: DDT, dwuchlorodwufenylotrójchloroetan
DDT, dwuchlorodwufenylotrójchloroetan - substancja czynna o właściwościach owadobójczych w produktach handlowych Azotox, Ditox, Tritox. W czasie II wojny światowej i przez wiele lat po wojnie stosowano masowo do zwalczania wszy. Również wykorzystano do walki ze szkodnikami w rolnictwie, np. na stonkę ziemniaczaną. Wycofano z użycia w krajach wysoko rozwiniętych ze względu na: dużą trwałość, kumulację w organizmach zwierząt stałocieplnych i człowieka, długi okres zalegania w glebie oraz zbiornikach wodnych, powstawanie odporności u owadów, masowe pojawianie się przędziorków.
- promil
