Żywokost korzeń (Symphyti Radix)

"Symphytum officinale 01" autorstwa Nova - Praca własna. Licencja CC BY 2.5 na podstawie Wikimedia Commons.
Żywokost to roślina, która występuje niemalże w całej Europie. Nie spotkamy jej tylko w południowych krańcach Europy. Występuje ponadto w Azji Mniejszej, Azji Środkowej oraz na Syberii. W Ameryce Północnej występuje jako gatunek zawleczony.

  1. Wygląd
  2. Zbiór
  3. Właściwości lecznicze
  4. Praktyczne zastosowanie
  5. Systematyka
  6. Galeria zdjęć

Wygląd

Łodyga żywokostu jest wzniesiona i może sięgać nawet do 100 cm wysokości. Na całej długości jest owłosiona, natomiast w środku jest pusta. Liście rośliny ułożone są w sposób skrętoległy, mają lancetowaty kształt oraz są owłosione. Kwiaty  mogą mieć barwę białą, kremową lub fioletowopurpurową. Owocem jest rozłupnia. Korzeń rośliny jest gruby, z reguły osiąga do 30 cm długości.

Czy wiesz, że...Już  w roku 1980 dowiedziono, że żywokost stosowany przez dłuższy czas może uszkadzać wątrobę.

Kolejnym potwierdzeniem szkodliwości żywokostu są badania przeprowadzone na szczurach w USA, zwierzęta te zachorowały na raka wątroby na skutek spożywania żywokostu.

Korzeń żywokostu świetnie sprawdza się do leczenia złamań i skręceń – stosowany był do tego celu już w starożytności.

Niektórzy nadal stosują żywokost w sposób nieoficjalny, zbierając na własną rękę korzeń tej rośliny, a następnie suszą go i przygotowują z niego na przykład napary

Zbiór

Zbiory przeprowadza się w drugim roku wegetacji – na jesień, lub w trzecim roku wegetacji – na wiosnę. Zebrane, oddzielone od części nadziemnej korzenie, suszy się, jednak temperatura nie może przekroczyć 50 stopni.

Właściwości lecznicze

Surowcem leczniczym jest korzeń rośliny. Dawniej, żywokost był stosowany do leczenia wielu dolegliwości układu pokarmowego oraz układu oddechowego. Obecnie nie stosuje się go wewnętrznie, przynajmniej oficjalnie, ze względu na zawartość hepatotoksycznych alkaloidów pirolizydynowych. Zalecenia dotyczące wyłącznie jego zewnętrznego stosowania zostały wydane przez Unię Europejską. Oczywiście nie można zapominać o tym, że roślina posiada wspaniałe właściwości, które wykorzystywane są w leczeniu zewnętrznym. W przypadku chęci leczenia wewnętrznego nie należy stosować go dłużej niż 2-3 tygodnie, a samo stosowanie jest możliwe tylko w przypadku osób, które nie cierpią na żadne dolegliwości wątroby.

Korzeń żywokostu sprawdza się w leczeniu ran skóry, również tych trudno gojących się. Stosuje się go w przypadku odmrożeń i oparzeń, a także owrzodzeń. Okazuje się również niezwykle skuteczny w leczeniu zwichnięć, złamań czy stłuczeń. Dzięki swojemu składowi umożliwia szybsze zrastanie się kości oraz szybszą regenerację tkanek. Co więcej, działa przeciwbólowo, w przypadku skręceń czy zwichnięć potrafi przynieść szybką ulgą w bólu. Polecany jest do leczenia różnych dolegliwości skóry – trądziku, czyraków, przebarwień. Stosuję się go również do leczenia łuszczycy. Skutecznie zmniejsza widoczność blizn, zadrapań czy siniaków. Okłady mogą przynieść ulgę zmęczonym oczom, pomocne są również do likwidowania opuchnięć. Działa przeciwbakteryjnie oraz przeciwzapalnie.

Praktyczne zastosowanie

Okład na trudno gojące się rany i krwawiące hemoroidy

Składniki:
Sproszkowany korzeń żywokostu
Woda

Sproszkowany korzeń żywokostu połączyć z odrobiną wody, tak aby powstała gęsta maź. Papkę stosować wedle potrzeb, smarując określone miejsca.
Żywokost "Symphytum officinale 01" autorstwa Nova - Praca własna. Licencja CC BY 2.5 na podstawie Wikimedia Commons.

Galeria zdjęć

Żywokost
Atlas ziół - indeks nazw polskich
A B C D E F G H I J K L Ł M N O Q P R S Ś T U V W X Y Z Ż Ź