Ma wydłużone zewnętrzne sterówki i charakterystyczne spiczaste skrzydła. Jej grzbiet i górna część piersi maja odcień niebieskoczarny, a głowa i podbródek są brązowawe. Piersi, brzuch i podogonie dymówki  mają białą barwę. Samica jest podobna do samca, ale ma krótsze zewnętrzne sterówki. Młode ptaki są jaśniejsze i mają krótsze ogony.

1. Biotop
2. Występowanie
3. Lęgi
4. Pokarm
5. Systematyka
6. Galeria zdjęć

Biotop

Dymówka lubi zagospodarowane tereny – wsie i pojedyncze gospodarstwa oraz otwarte przestrzenie, takie jak pola i łąki. Najczęściej wybiera okolice jezior i rzek, tam też poluje. Zdarza się, że gromadnie nocuje w trzcinowiskach. Nie spotkamy jej raczej w centrach wielkich miast.

Występowanie

Jest obecna w niemal całej Europie. Rzadko gniazduje w Islandii. Nie spotkamy jej w górach północnej Skandynawii (zasiedla głównie obszary nizinne). Jest obecna w  północnej Afryce. Zasiedla też umiarkowaną strefę klimatyczną Ameryki Północnej. W Polsce jest rozpowszechniona i liczna. Przed odlotem na południe dymówki gromadzą się w duże stada i tysiącami zasiadają na przewodach elektrycznych.

Lęgi

Dymówka odbywa 2-3 lęgi w roku. Znosi z reguły 4-6 jaj. Gniazduje luźnymi koloniami. Buduje  otwarte gniazdo z gliny i wilgotnej ziemi, po czym wykłada je piórami i trawą. Gniazda dymówki znajdują się najczęściej wewnątrz budynków.

Pokarm

Dymówka żywi się owadami. Połyka je w locie, ale potrafi także „zgarniać” ofiary z powierzchni wody.