Bączek (Ixobrychus minutus)

Ten kuzyn bąka jest od niego znacznie mniejszy. Również jego głos godowy nie jest tak imponujący -są to krótkie, niegłośne pomruki. Natomiast zaniepokojony przybiera taką samą jak bąk postawę „słupka”.

Wygląd

Bączek jest jednym z nielicznych gatunków czapli z wyraźnie zaznaczonym dymorfizmem płciowym. U samca spód ciała i pokrywy skrzydłowe są płowe, głowa, grzbiet i końce skrzydeł czarne z zielonym połyskiem. Samica jest brązowa z ciemniejszymi pręgami na szyi, piersi i brzuchu. Osobniki młode są podobne do samicy, choć bardziej plamiste, o wyraźniejszych pręgach.

Biotop

Bączek zasiedla gęste zarośla łęgowe nad brzegami wód zarówno stojących, jak i wolno płynących w pobliżu łąk oraz łany trzcin z kępami krzaków.

Występowanie

Areał występowania tego ptaka jest rozerwany. Obejmuje on Europę (z wyjątkiem Wysp Brytyjskich i Skandynawii), środkowo-zachodnią Azję, Afrykę na południe od Sahary, Madagaskar i niewielkie obszary Australii. W Polsce gniazduje w całym kraju z wyjątkiem gór, obszarów o silnym zalesieniu i bezwodnych. Jest jednak nielicznym gatunkiem lęgowym. Zimuje w południowej części swojego areału lęgowego.

Lęgi

Bączek wyprowadza 1, czasami 2 lęgi w roku -od końca maja do lipca. Gniazdo zakłada w gęstych krzakach, na przewróconych pniach, rzadziej w trzcinach. Jest ono zbudowane z gałązek ułożonych spiralnie i ma ażurowy, sprężysty pokrój. W zniesieniu jest od 5 do 9 jaj. Pisklęta w gnieździe wyraźnie różnią się wiekiem w związku z tym, że samica składa jaja co drugi dzień, a wysiadywanie rozpoczyna przed końcem ich znoszenia. Młode mogą opuszczać gniazdo, by ukrywać się w sąsiedztwie już w 5-6 dniu życia, ale sztukę latania opanowują dopiero po 30 dniach.

Pokarm

Pokarmem bączka są owady, małe ryby, żaby i inne małe zwierzęta. Poluje na nie przeważnie nocą.