Czyż złotawy (Carduelis tristis)

Czyż złotawy jest pięknym, niewielkim ptakiem Ameryki Północnej. Samce tego gatunku są nieco ładniej ubarwione niż samice. Najłatwiej rozpoznać je w ich letniej szacie – wtedy barwy upierzenia są najintensywniejsze. Identyfikacja tego ptaka nie powinna sprawić trudności nikomu zaprzyjaźnionemu z naszym rodzimym czyżem zwyczajnym. Te dwa ( należące do tego samego rodzaju) gatunki są bardzo podobne do siebie.

Wygląd

Zarówno samiec jak i samica posiadają jednolite jasnożółte upierzenie. Pióra samicy są mniej jaskrawe i mają lekko oliwkowy odcień. Skrzydła są czarne, zdobią je drobne białe prążki. Czarne i białe pióra są również w ogonie. Głowę samca zdobi charakterystyczne czarne “czoło”. Poza porą lęgową czarne pióra głowie samca bledną, upierzenie obu płci traci intensywne barwy przybierając nieco szarawy odcień. Pióra na głowie pozostają bladożółte. Trudno wtedy odróżnić samca od samicy. Tęczówki są bardzo ciemne. Dziób i nogi są jasnej cielistej barwy.

Występowanie

Ptaki te zamieszkują centralną i południową część kontynentu północno-amerykańskiego. Na północny swego zasięgu występują latem, natomiast na zimę migrują nieco na południe.

Środowisko życia

Gatunek ten jest szeroko rozpowszechniony i ma niewielkie wymagania środowiskowe. Pożywienia poszukuje na terenach otwartych – łąkach, polach, wśród zarośli jak i porośniętych drzewami – preferuje lasy liściaste. Gniazda zakłada na drzewach liściastych. Często tworzy niewielkie stada.

Lęgi

Gniazdo czyża złotawego znajduje się na gałęzi drzewa. Do jego konstrukcji ptaki używają fragmentów roślin- źdźbeł traw, itd. Samica sama zajmuje się budową gniazda i wysiadywaniem jaj ( składa ich zwykle około 5). W tym czasie samiec dba o jej bezpieczeństwo broniąc terytorium oraz przynosi jej pokarm. Para czyżów złotawych razem opiekuje się wyklutym potomstwem. Zdarza się, że ptakom tym uda się wychować dwa lęgi w czasie jednego sezonu lęgowego.

Pokarm

Czyż złotawy jest roślinożerny. Odżywia się niemal wyłącznie nasionami. Zjada także owady. Jego krótki i wysoki ( a dzięki temu masywny) dziób idealnie nadaje się do tego drobnego i twardego pożywienia.