Kob żółty (Kobus kob thomasi)

Wymiary/Budowa

Długość ciała 1,3-2,4 m, ogona 10 do 45 cm, masa 50-300 kg. Pełna wdzięku antylopa o sierści barwy od jasnocynamonowej do brunatnoczarnej. Na pysku i podgardlu występują białe plamy, na nogach czarne paski. Samce mają lirowato wygięte rogi z pierścieniowatymi zgrubieniami. Blisko spokrewniony podgatunek (Kobus kob leucotis) występuje w południowym Sudanie, charakteryzuje się długimi rogami, kasztanowoczerwoną sierścią oraz białymi obrączkami wokół oczu. Samce tego podgatunku mają białe uszy, a ich sierść z wiekiem staje się prawie czarna. Zwierzęta te podejmują dalekie sezonowe wędrówki, podobnie jak gnu białobrode w Serengeti, a niegdyś także szpringboki w południowej Afryce.

Występowanie

Rozległe, zakrzewione obszary trawiaste położone w pobliżu wody, na terenie Ugandy, zachodniej Afryki od Zachodniego Sudanu do Senegalu.

Tryb życia

Są aktywne nad ranem i po południu. Prowadzą osiadły tryb życia i żyją w grupach złożonych z 3-50 samic z potomstwem. Występują również grupy młodociane. Wiek osiągania dojrzałości płciowej, pokarm i wrogowie podobnie jak u koba liczi. W razie niebezpieczeństwa zwierzęta w stadzie uciekają, natomiast pojedyncze osobniki kryją się wśród roślinności na ziemi.

Rozmnażanie i rozwój

Corocznie w okresie godowym samce walczą o niewielkie terytoria, mające zaledwie 15 m szerokości. Zwycięzca uzyskuje prawo do kopulacji z wieloma samicami. Po 7-8 miesiącach ciąży rodzi się jedno młode o masie 5 kg, które matka pozostawia w trawie. Okres laktacji trwa 5 miesięcy.