Pingwin równikowy (Spheniscus mendiculus)

Jeden z najmniejszych pingwinów. Skromnie ubawiony. Zasługuje na uwagę dzięki swym zdolnościom do adaptacji. Zamieszkuje bowiem w nietypowych, jak na te ptaki, szerokościach geograficznych – w okolicach równika. Nie oznacza to jednak wcale, że przystosował się do tropikalnych warunków. Gatunek ten znalazł sobie niszę, gdzie może pływać spokojnie w chłodnych wodach. Przed gorącym słońcem musi tylko chronić swe nagie stopy, kiedy wyjdzie z wody na ląd.
Wygląd
Wszystkie pingwiny ubarwione są bardzo podobnie. Czarno-białe upierzenie ciała różni się detalami u poszczególnych gatunków, najwyraźniejsze różnice dotyczą piór na głowie. Ten gatunek posiada charakterystyczną czarną pręgę otaczającą biały brzuch i pierś. Czarne pióra występują nie tylko na głowie, grzbiecie i skrzydłach, ale także tworzą niewielkie cętki na brzuchu. U nasady dzioba rozpoczyna się pas białych piór, który biegnie ponad okiem i otacza cały policzek. Podgardle jest również białe. Blisko spokrewnione z pingwinem równikowym pingwiny należące do tego samego, co on rodzaju (Spheniscus) są wyjątkowo podobne i należy cierpliwie analizować wszystkie cechy upierzenia, aby właściwie je odróżnić.
Występowanie
Pingwin równikowy ma zasięg występowania ograniczony wyłącznie do niektórych z wysp Archipelagu Galapagos.
Środowisko życia
Poluje na ryby w niezbyt głębokich wodach w bliskiej odległości od brzegu. Odpoczywa i gnieździ się na wybrzeżach wysp.
Lęgi
Pingwiny równikowe zakładają gniazda na trudno dostępnych, skalistych wybrzeżach. Wyszukują w tym celu płytkich zagłębień lub szczelin w skalnym podłożu. Samica składa tam najczęściej dwa jaja. Para opiekuje się razem swym potomstwem.
Pokarm
Głównym pożywieniem tego gatunku są ryby. Dodatkowo mogą one łowić większe organizmy bezkręgowe, ale nie stanowią one ważnego składnika ich diety. Pingwiny równikowe polują na ryby nurkując pod wodą w okolicach wybrzeży.