Piotrosz (Zeus faber)

Występowanie:
Gatunek ten charakteryzuje się bardzo szerokim zasięgam występowania. Jest mieszkańcem Wschodniego Atlantyku od Norwegi aż do Republiki Południowej Afryki wraz z Morzem Śródziemnym oraz Czarnym. Natomiast na Zachodnim Pacyfiku spotykany jest od Korei, Japonia aż do Australii i Nowej Zelandii. Również odnotowany na Oceanie Indyjskim. Występuje w klimacie umiarkowanym w wodach morskich jak i brakicznych do głębokości 400 metrów.
Budowa zewnętrzna:
Ubarwienie ciała jest szaro – brązowe z charakterystyczną dużą kropką otoczoną jasnym pierścieniem po obu stronach ciała. Pierwsza płetwa grzbietowa jest bardzo długa oraz posiada ona wydłużone fałdy skórne sięgające prawie do płetwy ogonowej. Zeus faber posiada bardzo mocno bocznie spłaszczone ciało, które pokrywają drobne łuski. Osobniki dorosłe mogą osiągać długość do 90 cm, natomiast największa odnotowana waga wynosiła 8 kg.
Biologia:
Należy do gatunków nekto – bentosowych, czyli zarówno w toni wodnej jak i przy dnie. Zazwyczaj występuje samodzielnie. Jego dieta składa się głównie z ryb, czasami również odżywia się głowonogami oraz skorupiakami. Okres rozrodu u tego gatunku przypada w północno- wschodniej części Atlantyku na wczesną wiosnę, natomiast w Morzu Śródziemnych zaczyna się wcześniej. Zeus faber osiąga dojrzałość płciowa po 4 latach życia. Jaja i larwy swobodnie unoszą się w wodzie. Najstarszy odnotowany osobnik posiadał 12 lat.
nic