Trznadel - opis, wygląd, występowanie
Ekologia.pl Wiedza Atlas zwierząt Strunowce Kręgowce Ptaki Wróblowe Trznadlowate Emberiza Trznadel
Indeks nazw
Szukaj lub wybierz według alfabetu
A B C D E F G H I J K L Ł M N O P Q R S Ś T U V W X Y Z Ź Ż

Trznadel (Emberiza citrinella)

Nazywana/y także: trznadel zwyczajny, trznadel żółtobrzuch
Trznadel, fot. J.M.Abarca/Shutterstock
Spis treści

Wstęp

Mały ptak, wielkości wróbla. Naziemny. Głównie osiadły, koczujący stadnie (w zimie stada potrafią dochodzić do kilkuset osobników). Lot jego jest nierówny. W Polsce pospolity, lęgowy.

Wygląd

Mały, trójkątny dziób, z jaśniejszą żuchwą. Ogon dłuższy. Żółtobrązowe upierzenie. Płaszcz zielonkawobrązowy, z intensywnym ciemnym kreskowaniem. Rdzawobrązowy kuper i rozjaśnienie na karku odróżniają go od innych, podobnych gatunków. Dymorfizm płciowy słabo zaznaczony. W lecie u samca głowa intensywnie żółta, spód ciała jaskrawy z rudawobrązową piersią i bokami (dodatkowo kreskowanymi), po za tym okresem jest on trochę jaśniejszy od samicy. Charakterystyczny, delikatny, ciemny rysunek (na boku ciemienia i na policzkach), u samca na jaskrawo żółtej głowie, u samicy głowa nieco ciemniejsza. Tym rysunkiem samice oraz samce w szacie zimowej, są podobne do cierlika, choć u niego wzór jest wyraźniejszy. Samice w lecie mają ubarwienie szarozielonkawe, na ciemieniu kreskowanie (czasem na nim żółtą plamkę), policzki są szarozielone, spód ciała jasnożółty, ciemno kreskowany. Podczas pierwszej zimy głowa u samicy brązowa, kreskowana, spód ciała delikatnie żółtawy. Młode podobne do samic.

Występowanie

Zamieszkuje prawie całą Europę, oraz stepy w Azji Środkowej. Zimę spędza maksymalnie do tysiąca kilometrów na południe od terenów lęgowych. Sztucznie introdukowany na Nową Zelandię.

Biotop

Spotykany na terenach rolniczych, łąkach, zadrzewionych pastwiskach, na brzegach lasów i w zaroślach nadbrzeżnych.

Lęgi

Samica buduje gniazdo na ziemi, osłonięte roślinnością lub na wysokości do 2 metrów w krzewach (z traw, łodyg, mchu, wyścielone sierścią i trawą). Podczas pierwszego lęgu (przypadającego w kwietniu) składa 3-5 jasnych jaj w ciemny nitkowaty wzorek. W kolejnych lęgach mniejsza ilość jaj. Wysiaduje je przez okres ok. 2 tygodni. Przez kolejne 12-14 dni młode są karmione przez oboje rodziców ziarnem.

Pokarm

Są to głównie ziarnojady. Żywią się nasionami traw, chwastów, jak też owadami, ich larwami, pajęczakami.

Indeks nazw
Szukaj lub wybierz według alfabetu
A B C D E F G H I J K L Ł M N O P Q R S Ś T U V W X Y Z Ź Ż
4.8/5 - (5 votes)
Default Banner Post Banner
Subscribe
Powiadom o
1 Komentarz
Inline Feedbacks
View all comments

Chciałbym zobaczyć na żywo jemiołuszke a kurcze w kłodzku są prawie tylko gołębie w sumie to nawet gołębi dużi teraz nie ma

Nie odchodź jeszcze!

Na ekologia.pl znajdziesz wiele ciekawych artykułów i porad, które pomogą Ci żyć w zgodzie z naturą. Zostań z nami jeszcze chwilę!