Żuraw stepowy (Anthropoides virgo)

Mimo szarej barwy żurawie to niezwykle piękne ptaki. Smukła sylwetka i długa puszysta szata dodają im uroku i dystynkcji. Żurawia stepowego łatwo odróżnić od innych żurawi dzięki białej ozdobie  z długich miękkich piór wokół ciemnej głowy. Żuraw stepowy łączy się w związki,  które trwają przez całe życie. Jak inni przedstawiciele swej rodziny pary tych ptaków odbywają czarujące tańce godowe. Partnerów tego akurat gatunku łączą tak silne więzi, że ryzykują własne życie w obronie drugiego.

Wygląd

Upierzenie ma odcień szary. Na głowie i szyi kolor piór jest bardzo ciemny aż do czarnego. Czarne pióra występują również na wewnętrznych partiach skrzydeł. Na piersi kryza długich luźno zwisających piór. Głowę tego żurawia zdobi wyraźny biały pas ciągnący się od oka na kark, który zakończony jest luźnym pióropuszem. Nogi są ciemne. Dziób szary u podstawy przechodzi w jaśniejszy, żywszy różowawy odcień na końcu. Jasna czerwona tęczówka.

Występowanie

Współcześnie ptaki te zamieszkują głównie Azję. Izolowana europejska populacja występuje na obszarze Półwyspu Iberyjskiego. Wędrują z terenów lęgowych w Azji Środkowej na odległe położone w Południowej Azji  zimowiska. Docierają nawet do Afryki. Zasięg występowania Żurawia stepowego rozciąga się przez całą Azję. Jego zachodnia granica  sięga Europy – bo żurawie stepowe spotyka się już na wschód od Ukrainy. Wschodnią granicę zasięgu wyznacza azjatyckie wybrzeże i Wyspy Japońskie.

Środowisko życia

Przywykły do bardzo suchych terenów, zamieszkuje azjatyckie stepy. Wyjątkowo ciężkie okresy długiej suszy zmuszają go do wędrówek w pobliże zbiorników wodnych. Latem może przebywać w niewielkich grupach, natomiast migrujące na zimowiska żurawie zbierają się w bardzo duże stada. Na terenach zimowisk nie rozdzielają się znacznie,  ale pozostają w dużych skupieniach.

Lęgi

Para żurawi stepowych opiekuje się wspólnie swoim potomstwem. Samica składa niewiele bo zwykle 2 lub 3 jaja do gniazda założonego na ziemi.

Pokarm

Główną część diety żurawia stepowego stanowią rośliny. Żeruje on na bezleśnych terenach, zbiera bardzo dużo nasion traw i innych niskich roślin. Wśród takiej roślinności, w lecie łatwo o owady, którymi uzupełnia swoją dietę. Może być szkodnikiem pól uprawnych. Zwłaszcza duże grupy żurawi zbierające się na zimowiskach mogą być niezbyt mile widziane na rolniczych obszarach. Natomiast pozytywnie wpływają na stan upraw z zacięciem tępiąc szarańczę, która jest ich przysmakiem.