Ogromne orły polowały na ludzi?
Ogromne orły Haasta, które jeszcze 500 lat temu zamieszkiwały Nową Zelandię, żywiły się głównie nielotnymi ptakami moa, ale mogły polować również na ludzi – piszą naukowcy w “Journal of Vertebrate Paleontology”.
Orzeł Haasta ważył około 18 kilogramów. Najnowsze badania kości tych największych orłów, dokonane m.in. przy użyciu tomografii komputerowej, dowodzą, że ptaki te nie były padlinożercami, ale drapieżnikami.
Badania przeprowadzili Ken Ashwell z University of New South Wales w Australii i Paul Scofield z Canterbury Museum na Nowej Zelandii.
Naukowcy przeskanowali kilka czaszek orłów, a także miednicę i dziób. Na tej podstawie zrekonstruowali wielkość mózgu, oczu, uszu i kręgosłupa ptaka. Dane porównali z analogicznymi parametrami dzisiejszych ptaków drapieżnych i padlinożernych. Analizy wykazały, że orzeł Haasta miał znacznie więcej z drapieżnika niż z padlinożercy. Zdaniem badaczy, był na tyle potężny, że mógł polować nie tylko na moa, ale też sporadycznie na ludzi.
Scofield przywołuje maoryskie mity, w których występuje olbrzymi ptak. Zgodnie z podaniami, potrafił on pikować na ludzi w górach, porywał także małe dzieci.
Naukowcy odkryli również, że orzeł wyewoluował względnie szybko ze znacznie mniejszego przodka. Według nich, ciało rosło dużo szybciej w porównaniu z mózgiem. Jak wyliczają, w okresie między 1,8 mln a 700 tys. lat temu powiększyło się aż dziesięciokrotnie.
Badacze wyjaśniają, że orzeł Haasta wyginął około 500 lat temu. Jeszcze około 750 lat temu największymi mieszkańcami Nowej Zelandii były olbrzymie ptaki moa. Po kolonizacji wysp przez Maorysów, ptaki zostały wytępione. W ten sposób zabrakło podstawowego pożywienia orłów.
