Jak duże są szanse na przetrwanie zagrożonych gatunków ssaków?

Od wieków wiele zwierząt i roślin znika z powierzchni ziemi z wielu powodów. Najczęściej wymieranie gatunków jest spowodowane zmniejszeniem różnorodności genetycznej, konkurencją międzygatunkową, epidemiami i zmianami środowiskowymi. W 2016 roku naukowcy zauważyli jednak, że wielkość populacji obecnie zagrożonych zwierząt zaczęła szybko spadać od początku XIX stulecia…

Najnowsze badania przeprowadzone przez grupę naukowców ze Stanów Zjednoczonych, Włoch i Australii wykazały, że postępujący podział terytorium powoduje stopniowe wymieranie małych grup zwierząt, poprzez zmniejszenie zróżnicowania genetycznego. Redukcja liczby gatunków niszczy z kolei poszczególne łańcuchy pokarmowe, co sprawia, że wymarcie niektórych zwierząt może powodować śmierć innych.

Zabójcza fragmentacja siedlisk
Naukowcy przeanalizowali rozdrobnienie siedlisk ok. 5 tysięcy gatunków ssaków. Dane dotyczące stopnia ich zagrożenia zaczerpnęli z Czerwonej Księgi zagrożonych gatunków publikowanej przez Międzynarodową Unię Ochrony Przyrody. Do pomiarów wykorzystano również istniejące modele szacowania siedlisk ssaków, które mają za zadanie określić, na ile dane terytorium nadaje się do życia gatunku. Zbadano dostępne zbiorniki wodne, typy gleby, roślinność i rodzaje sztucznych nawierzchni.
 

Obszary oznaczone na mapie czerwonym kolorem uwzględniają obszary największej fragmentacji siedlisk. Zgodnie z wynikami badań, tereny o fragmentacji najbardziej zaawansowanej charakteryzują się najwyższym ryzykiem wyginięcia zagrożonych gatunków, bez względu na czynniki genetyczne czy środowiskowe. Badacze wierzą, że opanowanie podziału siedlisk jest kluczem do zatrzymania procesu wymierania zagrożonych gatunków. Istnieją zatem realne szanse na uratowanie wielu ssaków będących obecnie na granicy wyginięcia.