żywiciel ostateczny

żywiciel ostateczny — organizm, w którym bytują i rozmnażają się płciowo dojrzałe postacie pasożyta. Przykładem żywiciela ostatecznego jest tasiemiec uzbrojony. Człowiek zaraża się wskutek zjedzenia żywiciela pośredniego zawierającego wągry, np. mięsa świni. W przewodzie pokarmowym żywiciela ostatecznego osłonki wągra ulegają strawieniu, a główka tasiemca wydobywa się na zewnątrz i przyczepia za pomocą aparatu czepnego do ścianki jelita człpowieka. Rozpoczyna się przyrost strobili i kolejne człony osiągają dojrzałość płciową. Tasiemiec uzbrojony osiąga długość do 4 m, a jego główka zaopatrzona jest w haki i przyssawki. Dojrzałe człony, zawierające macicę wypełnioną zapłodnionymi jajami odrywają się i wraz z kałem są usuwane na zewnątrz ciała żywiciela ostatecznego (człowieka). Uwolnione z członów jaja mogą przeżyć w środowisku zewnętrznym kilka miesięcy. Ich dalszy rozwój następuje po zjedzeniu przez żywiciela pośredniego (świnię).