Koniczyna biała, czerwona liść (Trifolii Albi, Rubr Folia)

"Trifolium repens 07 ies" autorstwa Frank Vincentz - Praca własna. Licencja CC BY-SA 3.0 na podstawie Wikimedia Commons.
Koniczyna liczy około 250 gatunków i występuje na wszystkich kontynentach oprócz Australii. Koniczyna czerwona występuje na północnych terytoriach Afryki, w środkowej Azji oraz w całej Europie. Jako roślina uprawna występuje w Ameryce Północnej i Południowej oraz Australii.

  1. Wygląd
  2. Zbiór
  3. Właściwości lecznicze
  4. Praktyczne zastosowanie
  5. Systematyka
  6. Galeria zdjęć

Wygląd

Łodyga koniczyny czerwonej może podnosić się lub wznosić na wysokość 50 cm. Liście mają kształt jajowaty lub eliptyczny, składają się z trzech listków. Kwiaty mają barwę jasnopurpurową, mają przyjemny zapach. Owoc jest niewielkich rozmiarów, zawiera jedno nasiono.

Czy wiesz, że...Koniczyna czerwona znana jest również pod nazwą koniczyna łąkowa lub konicz.

Koniczyna czerwona jest uprawiana na paszę, zawiera duże ilości soli mineralnych oraz białka.

Kwiaty i liście koniczyny mogą być spożywane bez przeszkód. Znalazły zastosowanie również w polskiej kuchni, dodaje się je do potraw makaronowych, sałatek i innych dań. Koniczyna jest bardzo zdrowa i sycąca.

Koniczyna czerwona jest rośliną miododajną, dlatego ceniona jest przez pszczelarzy.
Roślina ta była używana w medycynie ludowej, służyła wówczas jako lek moczopędny oraz wykrztuśny.

Koniczyna to naturalny kosmetyk – pomaga w odpowiedni sposób zadbać o piękną skórę bez zanieczyszczeń, ma również działanie odmładzające, ponieważ napina i uelastycznia skórę twarzy.

Koniczyna zapylana jest przez owady, które posiadają długie aparaty gębowe. Zaliczają się do nich głównie trzmiele.

Zbiór

Surowiec zbiera się podczas rozkwitania rośliny. Należy ściąć kwiaty wraz z górnymi liśćmi oraz szypułkami. Suszenie należy przeprowadzić w zacienionym i przewiewnym miejscu.

Właściwości lecznicze

Sporządzane z koniczyny wyciągi mają wiele właściwości leczniczych, są pomocne podczas infekcji, ponieważ działają wykrztuśnie i sprawdzają się pomocniczo podczas leczenia zapalenia oskrzeli. Czerwona koniczyna działa wspaniale na układ sercowo-naczyniowy, dlatego zaleca się ją stosować przede wszystkim w celach profilaktycznych. Koniczyna sprawdza się w leczeniu wielu kobiecych schorzeń, reguluje menstruację, łagodzi nieprzyjemne dolegliwości związane z menopauzą, pomaga zwalczać napięcie przedmiesiączkowe, przeciwdziała osteoporozie. Co więcej, sprawdza się również w leczeniu łysienia oraz trądziku androgennego. Koniczyna czerwona jest bogata witaminy, białka i składniki mineralne, które są niezbędne dla prawidłowego funkcjonowania organizmu. Co więcej, składniki te są łatwo przyswajalne przez organizm ludzki. Wodne wyciągi mają bardzo korzystny wpływ na skórę, sprawiają, że staje się ona bardziej jędrna, rozświetlona, mniej zanieczyszczona, dobrze nawilżona. Koniczynę poleca się stosować również w formie zewnętrznej, ponieważ łagodzi swędzenie skóry oraz działa zewnętrznie przeciwbólowo. Można również stosowa ją do płukania jamy ustnej i gardła.

Praktyczne zastosowanie

Odwar do płukania gardła i jamy ustnej, polecany również do okładów na swędzącą skórę

Składniki:
1,5 łyżki rozdrobnionego ziela koniczyny
Woda

Ziele zalać ok 0,5 litra wody. Gotować przez 15 minut. Odstawić do wystudzenia. Pić 3 razy dziennie po pół szklanki przed posiłkami.
Koniczyna "Trifolium repens 07 ies" autorstwa Frank Vincentz - Praca własna. Licencja CC BY-SA 3.0 na podstawie Wikimedia Commons.

Galeria zdjęć

Koniczyna

Systematyka

Królestwo:rośliny
Rząd:bobowce
Rodzina:bobowate
Rodzaj:koniczyna
ekologia.pl  Wiedza  Atlas ziół  rośliny naczyniowe   rośliny nasienne   okrytonasienne   bobowce   bobowate   koniczyna   Koniczyna biała, czerwona liść
Atlas ziół - indeks nazw polskich
A B C D E F G H I J K L Ł M N O Q P R S Ś T U V W X Y Z Ż Ź