Jaskółka rdzawoszyja posiada upierzenie przypominające upierzenie naszych rodzimych jaskółek i jej krewniaczek. Czarne, lśniące pióra pokrywają głowę i wierzchnią część ciała. Spód ciała jest natomiast jasny. Gatunek ten można odróżnić po rdzawej barwie gardła oraz plamie o tym samym kolorze u nasady ogona. Rdzawa plama na gardle jest duża – sięga aż na policzki (poniżej oka) i wyraźnie odcina się od białawych piór szyi. Powyżej dzioba, na czole, znajduje się jasnopomarańczowa lub kremowa niewielka plama. Tęczówki są ciemne. Dziób i nogi – czarne.
Jaskółka rdzawoszyja zamieszkuje Amerykę Północną. Zasięg jego występowania obejmuje cały kontynent z wyjątkiem północnych, bezleśnych krańców. Jaskółkę rdzawoszyją można spotkać również w Ameryce Środkowej i Ameryce Południowej. Ptaki te migrują tam na zimę. Docierają daleko aż do centralnych regionów Ameryki Południowej.
Środowisko życia
Jaskółki rdzawoszyje swoje gniazda zakładają na ścianach skalnych urwisk lub na przypominających je budynkach. Preferują otwarte tereny – łąki, pastwiska, obszary podmokłe, gdzie polują w locie. W okresie lęgowym często tworzą niewielkie kolonie lęgowe.
Lęgi
Gniazdo jaskółek rdzawoszyich to skomplikowana konstrukcja niewielkich porcji błota i drobnych szczątków roślinnych pieczołowicie zespojonych ze sobą oraz z półką skalną, pod którą jest bezpiecznie zawieszone. W wyścielonym miękko puchem gnieździe samica składa do pięciu jaj. Para jaskółek rdzawoszyich razem troszczy się o swoje potomstwo. Zdarza się, że parze jaskółek rdzawoszyich uda się odchować dwa, a wyjątkowo nawet trzy lęgi w ciągu jednego roku.
