Kaczka nieznacznie mniejsza od kaczki krzyżówki (Anas platyrhynchos). W naszym kraju jest gatunkiem regularnie przelotnym i zimującym. Gatunek towarzyski. Tworzy duże stada. Można ją pomylić z markaczką amerykańską (Melanitta americana), wcześniej klasyfikowaną jako podgatunek markaczki zwyczajnej. Ma status zagrożenia najmniejszej troski (kategoria LC na liście IUCN).

1. Wygląd
2. Występowanie
3. Biotop
4. Lęgi
5. Pokarm
6. Systematyka
7. Galeria zdjęć

Wygląd

Tęczówka oczna brązowa. Tułów krępy. Ogon dosyć długi i spiczasty (widoczny podczas pływania). Dymorfizm płciowy jest widoczny. Samce są całe czarne, dziób u nich jest żółty, z ciemną naroślą przy nasadzie. Lotki pierwszorzędowe nieco jaśniejsze. Nogi czarno-brązowe. Samice są ciemnobrązowe. Głowa z ciemnym czołem i ciemieniem (niektóre samice z ciemnym pasem przy nasadzie dzioba) oraz z jaśniejszymi policzkami. Dziób szary. Nogi zielonkawo-brązowe. Osobniki młodociane przypominają samice. Rozróżnialne po jasny spodzie ciała.

Występowanie

Markaczki zamieszkują klimat chłodny i arktyczny. Występują na Grenlandii, Islandii, Wyspach Brytyjskich, Półwyspie Fennoskandzkim i dalej na Syberii po Wyżynę Środkowo-syberyjską. Zimują u wybrzeży Bałtyku, Europy Zachodniej i Maroka w Afryce.

Biotop

Preferują wody słodkie, obszary podmokłe, torfowiska, bagna, doliny rzeczne, brzegi niewielkich jezior. Zimowiska spędzają na płytkich wodach morskich w pobliżu wybrzeży.

Lęgi

Gnieździ się na ziemi, w ukryciu roślinności, w sąsiedztwie wody. Samica składa od 7 do 10 jaj. Czas wysiadywania (przez samicę) wynosi około miesiąca. Pisklęta zaraz po wykluciu opuszczają gniazdo. Po sześciu bądź siedmiu tygodniach od wyklucia młode stają się lotne.

Pokarm

W główniej mierze pożywia się bezkręgowcami (mięczakami, skorupiakami, owadami), rzadziej drobnymi rybami. Żywi się także roślinnością wodną. Pokarm zdobywa nurkując.