Jak wszystkie pingwiny, pingwin białobrewy posiada czarno-białe upierzenie. Głowa wraz z podgardlem i gardłem są czarne. Ciemne pióra ciągną się w dół przez kark i ramiona do skrzydeł i grzbietu. Białej barwy jest natomiast pierś i brzuch. Cechą pozwalającą łatwo odróżnić ten gatunek od innych, jest (zgodnie z nadaną mu nazwą) biały pas ponad okiem, który przechodzi aż na głowę powyżej czoła tworząc coś w rodzaju opaski. Tęczówki są bardzo ciemne, kontrastują z białymi piórkami. Dziób jest w przeważającej części jasny.
Pingwin białobrewy spotykany jest wraz z innymi przedstawicielami tej rodziny w pasie wybrzeży wokół Antarktydy. Zamieszkuje i prowadzi lęgi na wielu wyspach w tym rejonie. Niemal wszystkie gatunki pingwinów zamieszkują chłodne wody w okolicach Bieguna Południowego. Zasięg tego gatunku sięga na północ aż do południowych wybrzeży Ameryki Południowej.
Środowisko życia
Te typowo morskie ptaki zamieszkują odludne wybrzeża. Chłodne, oceaniczne wody są miejscem ich żerowania.
Lęgi
Kolonie rozrodcze rokrocznie zakładane są w tych samych miejscach. Gniazda znajdują się na ziemi. Para pingwinów buduje je ze wszystkiego, co jest dostępne na pustej plaży – kamieni, szczątków wyrzuconych przez morze, piór etc. Oboje rodziców opiekują się dwójką swojego potomstwa. Podrośnięte pisklęta opuszczają gniazda i grupują się wewnątrz kolonii w bezpieczne „ptasie przedszkola”. Rodzice mogą wtedy spędzać więcej czasu na połowach, podczas gdy ich rosnące potomstwo potrzebuje coraz więcej pożywienia. Powracający z połowów rodzice potrafią bezbłędnie rozpoznać swoje młode pośród tłumu identycznie wyglądających piskląt.
Pokarm
Pływają w poszukiwaniu pokarmu w przybrzeżnych, niezbyt głębokich wodach. Łowią głównie ryby i duże bezkręgowce. Dietę uzupełnia we wszelkie mniejsze organizmy, jakie uda mu się napotkać. W czasie lęgu ptaki te skłonne są pokonywać większe odległości, jeśli przybrzeżne połowy nie są zbyt udane.