Płetwal błękitny jest największym zwierzęciem jaki kiedykolwiek żył na Ziemi. Jego ciało osiąga długość 30 m, waga wynosi do 150 ton. Sam język waży ok. 3000 kg, a serce 600-700 kg. Samica jest większa od samca. Ubarwienie tego walenia jest ciemnoszare z błękitnym odcieniem, jaśniejsze na brzuchu i bokach. Czasami występują niewielkie, nieregularne, białawe plamy. Płetwa grzbietowa jest niewielka, położona daleko w tyle. Na stronie brzusznej występują liczne fałdy skórne. Fiszbin jest stosunkowo drobny, czarny. Otwory nosowe zaopatrzone są w zawory zapobiegające wlewaniu się wody do płuc.
Gatunek ten jest spotykany we wszystkich oceanach. Rzadziej w umiarkowanych wodach półkuli północnej, licznie na półkuli południowej. Nie występuje w okolicach równika. Kilkakrotnie był widziany w Bałtyku. W pierwszej połowie XX w., po wprowadzeniu do polowań trawlerów- przetwórni liczebność gatunku zaczęła wyraźnie maleć. W samym 1930 r. zabito 30 000 osobników. Obecnie płetwal błękitny jest objęty ochroną, a jego populację szacuje się na kilka tysięcy.
Tryb życia
Płetwal błękitny zwykle żyje pojedynczo. Może dożyć 80 lat. Odbywa regularne wędrówki z chłodniejszych wód do tropikalnych terenów lęgowych, gdzie zimą rodzą się młode. Mimo dużej masy ciała pływa szybko, osiągając prędkość nawet 50 km/h. Potrafi też wyskakiwać nad wodę. Fontanna tworząca się przy wydechu osiąga wysokość 15 m.
Odżywianie
Ten olbrzymi ssak odżywia się prawie wyłącznie drobnymi skorupiakami planktonowymi, tzw. krylem. Dziennie potrafi pochłonąć kilka ton tego pokarmu.
Rozmnażanie i rozwój
Płetwal błękitny osiąga dojrzałość płciową w wieku ok. 2 lat, kiedy jego ciało ma ok.23 m długości. Samice mogą przystępować do rozrodu co 3 lata. Ciąża trwa ok. 1 roku. Większość młodych rodzi się w zimie w morzach ciepłych. Noworodek mierzy 2 metry i waży 7-8 ton. Rozwija się szybko i w czasie laktacji trwającej ok. pół roku podwaja swój ciężar.
