PYTON ZIELONY. Gad. Zwierzę - pyton zielony
Ekologia.pl Wiedza Atlas zwierząt Strunowce Kręgowce Gady Łuskonośne Dusicielowate Morelia Pyton zielony
Indeks nazw
Szukaj lub wybierz według alfabetu
A B C D E F G H I J K L Ł M N O P Q R S Ś T U V W X Y Z Ź Ż

Pyton zielony (Morelia viridis)

Pyton zielony, green tree python, Morelia viridis
Spis treści

Piękny dusiciel o szmaragdowej lub turkusowej barwie jest coraz częściej hodowany przez terrorystów.  Niestety w naturze na skutek niszczenia siedlisk i wyrębu lasów staje się coraz rzadszy.

Wygląd

Masywny wąż o silnej budowie ciała i stosunkowo dużej głowie, która jednak jest wyraźnie oddzielona od reszty ciała. Oczy o pionowej źrenicy i złotej tęczówce. Na pysku wokół szczęk ciąg charakterystycznych wgłębień kryjących termoreceptory. Podobnie jak łudząco podobny boa psiogłowy (węże te nie są spokrewnione) w szczęce posiada szereg mocnych i długich zębów. Ogon chwytny, ułatwia poruszanie się wśród gałęzi. Barwa ciała uzależniona od wieku i wielkości zwierzęcia oraz od odmiany. Młode są żółte, czerwone lub jasnobrązowe z licznymi jaśniejszymi i ciemniejszymi plamami, wygląd dorosłych uzyskują do trzeciego roku życia. Dorosłe najczęściej są zielone z pojedynczymi, jaśniejszymi plamkami. Spotyka się tez osobniki żółtawe lub niebieskim, spód ciała najczęściej kremowy lub biały, niekiedy z plamkami.

Występowanie

Zasiedla Nową Gwinee a także okoliczne wysepki oraz północny skrawek półwyspu York w Australii. Odizolowane populacje żyjące na wyspach z czasem dały początek czterem lokalnym odmianom geograficznym tego gatunku.

Środowisko i tryb życia

Zamieszkuje tropikalne lasy deszczowe, gdzie całe życie spędza w koronach drzew. Dzień spędza zwinięty na gałęzi w charakterystyczny sposób, głowa zawsze spoczywa na środku splotów ciała. Poluje o zmierzchu i w nocy. Na ziemie schodzi wyjątkowo, przy obfitości pokarmu potrafi całe życie spędzić w koronie jednego drzewa.
 

Rozmnażanie

Dojrzałość płciową uzyskują w wieku co najmniej trzech lat, gody mają miejsce przeważnie w grudniu. Zapłodniona samica przeważnie ciemnieje, niekiedy staje się niebieska lub turkusowa. Jaja w ilości 12-26 są składane około trzy miesiące po kopulacji. Podobnie jak inne pytony  opiekuje się jajami – owinięta wokół jaj zapewnia im ochronę a drżeniem mięśni podwyższa temperaturę inkubacji. Młode wylegają się około dwa miesiące później, mierzą wtedy do 30 cm.

Pokarm

Dieta jest uzależniona od wielkości węża, młode polują najczęściej na jaszczurki, drobne gryzonie i pisklęta. Z czasem głównym pożywieniem stają się dorosłe ptaki i niewielkie ssaki (w tym np. nietoperze).

4.9/5 - (12 votes)
Subscribe
Powiadom o
1 Komentarz
Inline Feedbacks
View all comments

Bardzo ciekawa notatka polecam ją jest super na 6+ :) :) <3 :) POLECAM WSZYSTKIM KTO CHCE ZROBIĆ NOTATKĘ LUB PRZECZYTAĆ TAK PO PROSTU :)