Świerszcz polny posiada ciemne ciało o krępej budowie. Na stosunkowo dużej głowie znajdują się bardzo długie, nitkowate czułki. Na nasadzie pokryw skrzydeł owad ten ma żółte plamy. Uda na ostatniej parze tylnych odnóży są czerwone. Długość ciała tego świerszcza wynosi od 18 do 27 mm, przy czym u samicy znajduje się również pokładełko o długości około 10 mm.

1. Występowanie
2. Pokarm
3. Rozród
4. Systematyka
5. Galeria zdjęć

Występowanie

Świerszcz polny występuje w środkowej oraz południowej części Europy, w północnej Afryce a także w zachodniej Azji. Jest to owad ciepłolubny, spotkać go można na nasłonecznionych łąkach i polach. W Polsce pospolicie występuje w nizinnej części kraju.

Pokarm

Owad ten spożywa pokarm typowo roślinny – liście oraz łodygi, na przykład buraka. Również larwy odżywiają się tego typu pożywieniem. Zdarza się czasem, że osobnik dorosły pożera także drobne bezkręgowce.

Rozród

Okres aktywności świerszcza polnego trwa od maja do sierpnia. W tym czasie samce głośno śpiewają i wabią samice do norek. Samica składa do ziemi około 100 jaj, z których po 3 tygodniach wylęgają się larwy. Zimują one pod ziemią, a wiosną następuje przeobrażenie w postać dorosłą.