Orzech włoski liść (Juglans regia)

Występowanie

Orzech włoski, to drzewo liściaste, które naturalnie występuje na terytorium Bałkanów, Europy południowo-zachodniej, Azji środkowej i wschodniej oraz terenach południowo-zachodnich Chin i północnych terenach Republiki Związku Mjanmy. W Polsce występuje w formie uprawnej oraz dzikiej.
.

Wygląd

Orzech włoski to duże drzewo, które rośnie samotnie. Korona drzewa jest zwykle szeroko rozbudowana, natomiast pień jest krótki. Pień drzewa może osiągać do 35 m wysokości, natomiast jego średnica może wynosić 2 m. Korę pokrywają nierówne bruzdy. Liście ułożone są naprzeciwlegle, są średniej wielkości – osiągają od 25-40 cm długości. Kwiaty męskie oraz żeńskie. Owoc nazywany jest powszechnie orzechem. Jądro, czyli błoniasta łupina, to jadalna część orzecha.

Uprawa

Orzech włoski to drzewo dość łatwe w uprawie – jest niewrażliwy na suszę i dość odporny na mróz. Roślina dobrze rozwija się w nasłonecznionych miejscach i na żyznych glebach. Orzecha najlepiej posadzić wiosną lub jesienią, wtedy jest większe prawdopodobieństwo, że sadzonka się przyjmie. Młode drzewa należy je regularnie podlewać. Orzech włoski owocuje jesienią. Orzech włoski jest rośliną długowieczną i może rosnąć 200-500 lat. 

Zbiór

Surowiec, czyli liście zbiera się w okresie od końca czerwca do pierwszych dni lipca. Po zebraniu liście należy wysuszyć w zacienionym i przewiewnym miejscu. Decydując się na suszenie w suszarni należy pamiętać, by temperatura nie przekraczała 40 stopni Celsjusza.

Właściwości lecznicze

Liście rośliny działają przeciwzapalnie i przeciwbakteryjnie. Mają również działanie przeciwkrwotoczne. Są wykorzystywane do kuracji przeciwpasożytniczych. Surowiec stosuje się do leczenia wielu dolegliwości przewodu pokarmowego, pomaga bowiem zwalczać niestrawność i towarzyszące jej dolegliwości takie jak wzdęcia. Jest również pomocny w walce z biegunką a także nadmierną fermentacją w jelitach. Odwar z liści stosuje się podczas infekcji gardła czy jamy ustnej. Liście wykorzystuje się również w sposób zewnętrzny, są pomocne przy wykwitach skórnych, świądzie, oparzeniach skóry, a także w walce z nadmiernym poceniem się dłoni i stóp. Zmniejszają ilość mleka podczas laktacji. Surowiec wykorzystuje się również w celu leczenia problemów takich jak nadmierne wypadanie włosów, grzybice czy łupież. Można go również stosować w celu zmniejszenia siwizny albo postępującego łysienia, wystarczy regularnie stosować nalewkę z liści do płukania skalpu.

Praktyczne zastosowanie

Napar z liści orzecha polecany na problemy żołądkowo-jelitowe

Składniki:

• 2 łyżeczki liści orzecha włoskiego w formie rozdrobnionej
• Woda

Liście zalać 2 szklankami ciepłej wody. Gotować na małym ogniu i doprowadzić do wrzenia. Po tym czasie odwar należy odstawić do naciągnięcia na 5 minut. Przecedzić. Pić po pół szklanki odwaru 3-4 razy dziennie.

Na przyprawę, oprócz liści i pędów, nadają się też kwiaty (pojawiają od drugiego roku uprawy).
Oregano jest świetne m.in. do pizzy, mięsa, jaj, sałatek, serów, zapiekanek. Siła jego aromatu jest porównywalna z czosnkiem, ale oczywiście pachnie inaczej:)