Rumian rzymski kwiat (Anthemis nobilis)

Występowanie

Rumian rzymski pochodzi z Europy (Portugalia i Azory, Francja, Irlandia, Anglia, Hiszpania) i Afryki (Maroko, Algieria). Jako gatunek rozprzestrzeniony występuje również w wielu innych miejscach na świecie. Jest gatunkiem uprawianym oraz dziczejącym.

Wygląd

Łodyga dorasta do 30 cm wysokości. Jest rozgałęziona i owłosiona. Liście są 2- lub 3-krotnie pierzastosieczne. Mogą być gładkie lub owłosione. Kwiaty zebrane są w koszyczki, mają barwę żółtoszarą lub białą. Najczęściej są to kwiaty języczkowate, aczkolwiek mogą być również rurkowate – kilka z nich znajduje się w części środkowej.  Owoce to niełupki.

Uprawa i zbiór

Chcąc uprawiać rumian rzymski trzeba pamiętać o tym, że roślina ta lubi półwilgotne i żyzne gleby. Ziemia musi być pozbawiona chwastów i dobrze uprawiana. Idealne stanowisko musi być nasłonecznione a także odsłonięte od wiatru.

Zbiór surowca przeprowadza się, gdy koszyczki kwiatowe kwitną. Należy je zbierać bez szypułek i następnie wysuszyć. Suszenie należy przeprowadzić w suszarni w temperaturze 35 stopni Celsjusza lub w sposób naturalny – rozkładając koszyczki cienką warstwą na sicie lub papierze. Surowiec należy przechowywać w zamkniętych pojemnikach, aby na dłużej zachował swoje właściwości.

Właściwości lecznicze

 
Koszyczki rumianu zawierają olejek eteryczny, flawonoidy, kwas kawowy, cholinę, fitoestrole i gorycze.

Rumianek działa napotnie oraz moczopędnie dzięki temu umożliwia usunięcie z organizmu szkodliwych produktów przemiany materii. Właściwości przeciwzapalne i przeciwalergiczne są zdecydowanie silniejsze niż właściwości rumianku pospolitego. Antyseptyczne i łagodzące właściwości tej rośliny doskonale sprawdzają się w leczeniu podrażnień naskórka oraz stanów zapalnych oczu i wszelkich podrażnień takich jak oparzenia. Rumianek działa rozkurczowo na mięśnie gładkie, dlatego sprawdza się w leczeniu niedogodności bólowych związanych z  układem trawiennym, które dotyczą jelit czy żołądka. Właściwości spazmolityczne regulują również ruchy robaczkowe a dzięki temu pozwalają regulować wypróżnienia. Roślina polecana jest również do leczenia innych dolegliwości trawiennych, poleca się ją w przypadku niestrawności, braku apetytu, wrzodów żołądka, stanów zapalnych żołądka i jelit, wzdęć. Rumianek pobudza również wydzielanie soków żołądkowych, jelitowych oraz żółci. Ma również działające uspokajające – jest ono silniejsze niż w przypadku rumianku pospolitego. Surowiec może być stosowany w formie pomocniczej w nerwobólach – na przykład w lekkich migrenach. Polecany jest do picia kobietom w ciąży, ponieważ pozwala niwelować nieprzyjemne mdłości ciążowe. U kobiet sprawdza się także w leczeniu objawów menopauzy oraz łagodzeniu bólów menstruacyjnych.

Praktyczne zastosowanie

Napar z rumianku na przeziębienie

Składniki:

• 1-2 łyżeczki kwiatów rumianku rzymskiego
• Woda

Kwiaty zalać szklanką wrzącej wody i pozostawić pod przykryciem na około 5 minut. Przecedzić.